Neuropatia nerwu strzałkowego
Od nerwu kulszowego w dole podkolanowym odrywa się niewielki nerw strzałkowy. Biegnie wzdłuż boku nogi i dzieli się na głęboką i powierzchowną gałąź. Jeden z nich odpowiada za aktywność motoryczną, a drugi za wrażliwość stopy i stóp. Gdy jedna z gałęzi lub oboje są uszkodzone lub ściśnięte, obserwuje się neuropatię nerwu strzałkowego. Jest to bardzo rzadka choroba, osobliwa z reguły dla młodych dziewcząt. Jego przyczyny są często nieznane, chociaż różne urazy i złamania oraz interwencje chirurgiczne przyczyniają się do rozwoju patologii.
Objawy neuropatii nerwu strzałkowego
Klasyczne objawy choroby opisały:
- wycieńczenie mięśni na przedniej powierzchni zewnętrznej piszczeli;
- zwisające stopy z lekko zgiętymi palcami;
- naruszenie wrażliwości tylnej części stopy;
- stojąc, chodząc na piętach są wykluczone;
- lekki obrót stopy do wewnątrz z trudnością normowania jej położenia;
- niemożność zginania palców.
Pacjent ma również typowy chód - wysokie uniesienie nogi, najpierw obniżenie na palcu, następnie na zewnętrznej krawędzi stopy, a następnie na całej podeszwie.
Skutki neuropatii strzałkowej
W przypadku braku odpowiedniego i szybkiego leczenia tej postaci zapalenia nerwu może wystąpić nieodwracalna deformacja nogi z uszkodzonym nerwem. Istnieje również duże ryzyko zmian w głowie strzałkowej, zanik mięśni .
Leczenie neuropatii nerwu strzałkowego
Przywrócenie funkcjonalności gałęzi nerwowych odbywa się w kompleksie i odpowiada ciężkości i przyczynie choroby.
Pourazowa neuropatia nerwu strzałkowego dobrze odpowiada na fizjoterapię:
- elektrostymulacja;
- amplipulse ;
- ultradźwięki;
- magnetoterapia;
- elektroforeza;
- terapia falami radiowymi.
W tym przypadku użycie narkotyków jest opcjonalne.
Pozostałe formy neuropatii podlegają kompleksowemu leczeniu, które oprócz fizjoterapii obejmuje:
- przyjmowanie niesteroidowych przeciwzapalnych środków przeciwbólowych i przeciwutleniających;
- stosowanie leków w celu poprawy ukrwienia i przewodnictwa nerwowego;
- noszenie specjalnych ortez;
- wykonywanie terapeutycznych ćwiczeń fizycznych.
Jeśli leczenie jest nieskuteczne, zaleca się wykonanie zabiegu chirurgicznego.