Istnieją 3 etapy zaniechania lub błądzenia nerki. Przy pionowym przemieszczeniu narządu w stosunku do kręgosłupa do poziomu większego niż rozmiar ciał 2 kręgów, dokonuje się diagnozy nefroptycznej stopnia 2. Co do zasady ta patologia ujawnia się nawet podczas zbierania danych dotyczących wywiadu, w oparciu o skargi i obserwacje samego pacjenta.
Choroba charakteryzuje się bardzo specyficznymi objawami:
W badaniu moczu pacjenta z nefroptozą 2. stopnia, czerwone krwinki i białka, jego przezroczystość jest naruszona.
Ponadto, podczas palpacji, nerka jest swobodnie odczuwalna poza podbrzuszem, zarówno podczas wdechu, jak i wydechu, ale może być łatwo i bezboleśnie odwrócona. Dodatkowe środki diagnostyczne obejmują wykonanie zdjęcia rentgenowskiego całego układu moczowego, urografii wydalniczej, USG dotkniętego narządu.
Zwykle leczenie zachowawcze z umiarkowanym zaniedbaniem nie jest skuteczne, ponieważ postęp nefroptozy nieuchronnie prowadzi do takich możliwych powikłań:
W takich sytuacjach zaleca się przywrócenie nerki do normalnej pozycji poprzez zamocowanie jej w łóżku anatomicznym za pomocą zabiegu chirurgicznego - nefropeksji. Operacja jest często wykonywana przy użyciu minimalnie inwazyjnych technik przezskórnych, zaotrzewnowych lub laparoskopowych dostęp, ale czasami wymagane jest tradycyjne otwarte cięcie (lumbotomiczne).
Projekcje po operacji są bardzo zachęcające - około 96% pacjentów potwierdza pozytywne wyniki operacji. W tym przypadku prawdopodobieństwo nawrotu patologii jest praktycznie wykluczone, a okres rehabilitacji nie jest trudny.
Istnieją przeciwwskazania do wykonywania zabiegów chirurgicznych w nefroptozie drugiego stopnia: