Nerki u zdrowej osoby mają pewną mobilność, z wysiłkiem fizycznym i głębokim oddychaniem, mogą przesunąć się pionowo w stosunku do kręgosłupa w akceptowalnych granicach. Jeśli narządy przekraczają ustalone granice (ciało pierwszego kręgu, około 1,5-2 cm), ma miejsce nefroptoza. Choroba ta jest również nazywana opuszczeniem lub nieprawidłową mobilnością, błądzeniem nerki.
Istnieją trzy etapy rozwoju choroby, najłatwiejsza jest nefroptoza stopnia 1. Mimo to jej leczenie należy traktować bardzo poważnie, ponieważ wypadanie nerek wywołuje poważne nieodwracalne konsekwencje.
We wczesnej fazie opisywanej patologii rzadko towarzyszą wyraźne objawy kliniczne. Nieznaczna ruchliwość nerek często pozostaje niezauważona przez pacjentów, dlatego nie zapewnia się szybkiej opieki medycznej.
Czasami nefroptoza prawej lub lewej nerki 1 stopnia ma następujące objawy:
Możliwe jest wykrycie choroby już na wstępnym badaniu przez nefrologa lub urologa. Przy palpacji podczas głębokiej inhalacji obniżona nerka jest wyraźnie wyczuwalna przez przednią ścianę przestrzeni otrzewnowej. Po wydechu narząd jest ukryty w strefie hipochondrium. Ponadto do diagnozowania nefroptosis stosuje się następujące metody:
W przypadku obustronnej wędrówki nerek mogą być wymagane dodatkowe badania - irygoskopia, fluoroskopia żołądka, kolonoskopia.
Początkowy stopień rozwoju patologii obejmuje leczenie zachowawcze. Pacjent powinien:
Zaleca się również fizjoterapię wodną, pomocne są kąpiele, kompresy na zimno, prysznice o wysokim ciśnieniu płynu.