Gry muzyczne dla dzieci
Od dawna wiadomo, że muzyka ma silny wpływ na duchowy, moralny i estetyczny rozwój człowieka. Dzieci są bardziej otwarte na muzykę niż dorośli, więc rozwój muzyczny dzieci jest integralną częścią procesu edukacyjnego. Nawet jeśli rodzice nie chcą wysłać dziecka do szkoły muzycznej w przyszłości, muzyka musi być obecna w jego życiu. Gry muzyczne, bajki i bajki dla dzieci pozostawiają niezatarty ślad w umyśle dziecka, rozwijają wyobraźnię i wyobraźnię.
Proces edukacyjny nowoczesnych placówek przedszkolnych obejmuje program rozwoju muzycznego dziecka. Co więcej, ten program jest znacząco różny dla różnych grup wiekowych. Program muzycznego rozwoju dzieci w wieku przedszkolnym obejmuje gry, ćwiczenia, tańce i śpiew. Jeśli dziecko nie chodzi do przedszkola, czynności te powinny być przeprowadzane codziennie w domu.
Gry muzyczne dla dzieci poniżej dwóch lat
Od urodzenia dziecko stara się powtarzać dźwięki wokół siebie - ludzi i zwierząt. Również zabawki muzyczne niezwykle zajmują dziecko. Dziecko uczy się otaczającego go świata wszystkimi zmysłami. W tym wieku najbardziej odpowiednimi zabawkami są garnki, dywaniki, obrazy i grzechotki dla dzieci. Wybierając zabawki muzyczne dla dzieci, należy wziąć pod uwagę ich jakość i brzmienie - im bogatszy dźwięk, tym przyjemniej jest je słuchać.
Pierwszymi krokami można nauczyć dziecko tańczyć. Różnorodne ruchy muzyczne powodują radość u dzieci, a także rozwijają układ mięśniowo-szkieletowy. W tym wieku można przeprowadzać ćwiczenia muzyczne dla dzieci. Dziecku należy zaoferować szeroką gamę melodii, aby mógł wybrać te, które są dla niego najbardziej miłe. Takie muzyczne ćwiczenia dla dzieci już w tym wieku przyczyniają się do rozwoju ich muzycznych umiejętności.
Najbardziej odpowiednią muzyką dla najmniejszych jest klasyk. Aby naładować, możesz wybrać marsz, na sen - spokojną, melodyczną kompozycję. Niezwykle przydatny podczas dziecięcych zabaw, obejmujący nagrania muzyczne dźwięków natury - śpiew ptaków, szum fal i deszczu oraz szum wody.
Ćwiczenia muzyczne dla dzieci od dwóch do czterech lat
W tym wieku dziecko może już docenić brzmienie szerokiej gamy instrumentów muzycznych. Grzechotki i inne proste dźwięki dla dziecka są już nieinteresujące. Wiek 3-4 lat jest uważany za najlepszy dla dzieci, aby zapoznać się z instrumentami muzycznymi. Większość dzieci w tym wieku bardzo lubi gry z takimi instrumentami muzycznymi jak tamburyn i bęben.
W tym wieku niezwykle przydatne są książki muzyczne, alfabet, filmy animowane, klipy i przedstawienia dla dzieci. Dzieci z łatwością zapamiętują piosenki i melodie i próbują je odtwarzać z przyjemnością.
"Oklaski"
Jedną z najprostszych gier muzycznych jest zapamiętywanie zmaltretowanego rytmu. Jest kilku uczestników i prezenter. Pierwszy z uczestników wymyśla prosty rytm i uderza go. Następna powinna powtórzyć dokładnie bez błędu i wymyślić następny rytm, który jest przekazywany w ten sam sposób. I tak w kółko.
Rytmy mogą być stopniowo komplikowane. Jeśli ktoś nie może powtórzyć rytmu z zapadnięciami po raz pierwszy, moderator powinien poprosić osobę, która wymyśliła ten rytm, aby powtórzył ją tyle razy, ile trzeba, aby zgadnąć. Jest w tym pewna złożoność dla tego, kto oferuje, daje przykład - nie powinien zapominać i mylić się w powtórzeniu, to znaczy wstępny rytmiczny fragment powinien być tak złożony, jak sam autor może go dokładnie zapamiętać i odtworzyć.
Możesz stopniowo komplikować grę, wprowadzając proste dudnienia lub słowa w rytmiczny wzór, na przykład: "I raz!", "Ole-ole-ole", "Jeden, dwa, trzy", itp. Możesz użyć zabawnych powiedzeń lub przysłowia, wymawiając je rytmicznie zorganizowane.
"Stuchalki"
Bardziej złożonym przykładem gry jest gra z wykorzystaniem dowolnych instrumentów muzycznych. Ale nie martw się, mamy na myśli wszystko pod instrumentami, z którego możesz wydobyć dźwięk, wszystko, co można zapukać lub co może wywoływać hałas, dzwonienie, grzechotanie, a nawet szelest. Wszystko pasuje: drewniane łyżki, pałeczki, metalowe sztućce, niektóre grzechotki, dziecięce grzechotki. Spróbuj użyć różnych materiałów barwnych - drewnianych szkatułek lub pudełek, metalowych puszek i patelni przyniesionych z kuchni (oczywiście za zgodą matki). Można je pukać metalowymi patyczkami lub łyżeczkami.
W rzeczywistości ta gra jest kontynuacją pierwszej. Tylko zadanie komplikuje fakt, że teraz tworzymy pamięć barwową. W grze bierze udział kilkoro dzieci. Jeden z nich, pierwszy, musi pojawić się i "grać", czyli po prostu dotknąć lub zagrać w jakiś rytm. Na początek użyj tylko dwóch barw. Na przykład wykonawca musi uderzyć kawałek obrazu na drewnianej powierzchni żelaznym patykiem, a część na metalowej powierzchni. Podczas powtarzania następny uczestnik może wykonać prosty rytm bez zmiany tonacji, a następnie, tak dokładnie, jak to możliwe, grać ten sam rytm z tymi samymi obiektami i brzmieniami z "biciem" barwy w tych samych miejscach.
Karnawał
W tej grze dzieci będą potrzebowały nowych narzędzi i będą musiały zostać wykonane własnymi rękami. Aby wykonać jedną z nich, musisz wypełnić prostą puszkę od fantomu lub innego napoju gazowanego z małymi kruchymi przedmiotami - ryżem, piaskiem lub małymi kamieniami i delikatnie przykleić dziurę taśmą samoprzylepną lub gipsem.
Prototypem tego instrumentu jest instrument Chocalo z Ameryki Łacińskiej, który jest rodzajem drewnianego walca. Kolejne narzędzie przypomina guiro, które w swojej ojczyźnie wykonane jest z suszonej dyni. Aby zrobić to narzędzie, wystarczy wlać groszek lub suszone kamienie z oliwek do tej samej puszki, zamknąć otwór - a produkt jest gotowy.
Jeśli ktoś ma dziecięce marakasy, to prawie taki jest rodzaj latynoamerykańskiego zespołu. Tamburyn i bęben nie są zbyteczne. Chokalo, guiro i maracas powinny być odtwarzane, wydając dźwięki z trzęsącymi się lub kołyszącymi ruchami. Chokalo nie może się trząść i obracać wokół osi, a jego zawartość wytwarza cichy szelest. Teraz potrzebujemy każdej melodii w rytmie samby, rumby, tanga lub bosanovy. Piosenki w rytmach tańców latynoamerykańskich mają takich współczesnych wykonawców jak Alsou (jej słynny singiel z Enrique Iglesias). Możesz użyć słynnego "Macarena" (nawet jeśli wykonywane przez Siergieja Minaeva) lub "Kwartał" ("Paramaribo").
Gra polega na tym, że po wcześniejszym ćwiczeniu starają się "wtopić" w dźwięk wcześniej przygotowanej piosenki lub kompozycji. Staraj się, aby dźwięki twoich instrumentów pasowały dokładnie do "rytmu" brzmiącej muzyki, rytmu perkusji lub dźwięków gitary basowej. Łatwo jest grać tak prosty rytm na tamburynie i bębnie, ale w guiro lub marakasy nie dostaniesz wszystkiego od razu - takie proste instrumenty wymagają wielkich umiejętności i wyczucia rytmu. Ale z trudem poczujesz, że twoja grupa "muzyków" staje się prawdziwą meksykańską orkiestrą lub uczestnikami brazylijskiego karnawału.
Gry muzyczne dla dzieci po czterech latach
Po czterech latach większość dzieci staje się niecierpliwa i niespokojna. Czasem prawie niemożliwe jest, aby słuchali muzyki. Jednak w tym wieku pamięć dzieci działa dobrze, więc dość często dziecko musi usłyszeć piosenkę tylko raz, aby ją zapamiętać.
Rodzice, którzy chcą zorganizować urodziny dla dzieci lub inne święta, mogą bezpiecznie korzystać z konkursów muzycznych. Dla dzieci po czterech latach gry muzyczne są najlepszą rozrywką. Można zaproponować dzieciom odgadywanie melodii z kreskówek lub przedstawianie postaci baśniowych w muzyce. Istnieje ogromna liczba gier muzycznych dla dzieci w tym wieku, a niektóre z nich znajdziesz tutaj.
"Jadalnia muzoboz"
W tej komicznej muzycznej grze należy grać w kuchni.
Uczestnicy muszą wykonać utwór muzyczny, mając jako instrument muzyczny ... przedmioty z przyborów kuchennych. Możesz użyć czegokolwiek, czego pragnie twoje serce, i wszystkiego, co można znaleźć, od drewnianych łyżek do butelek po piwie.
Moderator określa dodatkowe zasady. Potrafi wybrać jakąś pracę według swojego upodobania, a "muzycy" będą musieli ją wykonać. Może rozdzielać role między nimi, tak jak w zespole. Na przykład, gracze mogą zostać przydzieleni do wykonania rosyjskiej pieśni ludowej, naśladując chór Nadieżdy Babkiny.
"Najlepsze klipy wideo z XXI wieku"
Istota tej gry jest następująca. Spośród tych, którzy się zebrali, kilka osób musi pamiętać i odtworzyć jakiś dość popularny klip, podczas gdy reszta próbuje to odgadnąć. Ta gra jest najlepsza dla tych, którzy lubią oglądać klipy, ale nawet jeśli żadna z twoich firm nie potrafi wymienić żadnego z nich, nie stanowi to problemu, ponieważ ogólna zabawa jest gwarantowana w każdym przypadku.
Istnieje inna wersja tej gry. Polega na tym, że jeden z uczestników musi przedstawić jednego ze sławnych śpiewaków, a reszta - odgadnąć, kto to jest. Jeśli obraz potrafi zademonstrować cuda improwizacji, nie potrzebuje magnetofonu, ale w przeciwnym razie nie obejdzie się bez technologii. Wraz z płytą lub kasetą audio z nagraniem mało znanego repertuaru przedstawionego piosenkarza, możesz sprawić, że gra będzie wyjątkowo jasna i wesoła.
"Zgadnij melodię"
Istota tej gry jest podobna do znanej telewizji. Osoby zainteresowane mogą podzielić się na zespoły lub rywalizować samodzielnie. Moderator będzie słuchał wszystkich obecnych fragmentów piosenki lub popularnej melodii, a gracze powinni nazwać ten utwór muzyczny.
Zwycięzcą jest gracz lub zespół, który odgaduje najwięcej melodii. Czas trwania gry do czasu uzgodnienia między sobą.
"Muzycy"
Uczestnicy gry siedzą półkole, a naprzeciw nich jest "dyrygent". Każdy wybiera instrument muzyczny (skrzypce, fortepian, trąbkę, bęben itp.), A dyrygent musi zdecydowanie pamiętać o instrumentach wybranych przez graczy.
Następnie "dyrygent" siedzi okrakiem na krześle i bije rytm wzdłuż grzbietu, niczym stojak muzyczny. W tej chwili wszyscy zaczynają grać - wykonywać ruchy imitujące grę na tym lub tym instrumencie; Ponadto każda osoba próbuje przekazać dźwięk wybranego instrumentu za pomocą głosu (klakson: tra-ta-ta, bęben: bom-bom-bom, gitara: ding-dzin, itp.).
Kiedy muzyka się zbliża, "dyrygent" nagle zwraca się do jednego z "muzyków", który nie gra, z pytaniem: "Dlaczego nie grasz?" gry). "Skrzypek" może powiedzieć, że jego dziób się zepsuł, "gitarzysta" - że jego struna pękła, "perkusista" - skóra na bębnie pękła, "pianista" - klawisze odpadły itd.
"Dyrygent" wyciąga wnioski, nakazuje natychmiast naprawić obrażenia i rozpocząć grę. Kto nie ma wymówek, powinien grać, a ci, którzy mają powody w rezerwie, mogą odpocząć i przestać grać, kiedy chcą. "Dyrygent" zabawnie się denerwuje, nie akceptuje żadnych wymówek i każe wszystkim grać. 
Wreszcie gra pełna "orkiestra", a każdy stara się urozmaicić oryginalny "koncert". Żywy i wesoły "dyrygent" odnosi się do jednego lub drugiego gracza, koryguje wszystkich i tworzy bardzo wesołą atmosferę, a wszyscy inni aktywnie pomagają mu w tym.
Warunki gry to: te same wymówki nie powinny się powtarzać; "Dyrygent" płaci również grzywnę, jeśli popełni błąd w "instrumencie"; kiedy "dyrygent" mówi, wszyscy "muzycy" przestają grać.
Zwracając uwagę na wczesny rozwój muzyczny dzieci, rodzice wprowadzają ich w cudowny świat dźwięków i przyczyniają się do bardziej holistycznego rozwoju osobowości.