Klasztor św. Brigitte

Ruiny klasztoru świętej Brigitty we Wrocławiu Tallinn trudno jest nazwać to ruiną. Wydawało się, że dawna świątynia zrzuciła całe brzemię wielu stuleci, pozostawiając potomkom jedynie widmową sylwetkę świętej świątyni, która niegdyś była miejscem zdobywania duchowego spokoju i uspokojenia skromnych mnichów. A teraz jest rodzaj specjalnej energii, przesiąkniętej duchowością i pogodą ducha.

Pomysł wzniesienia nowego klasztoru należał do trzech zamożnych kupców z Tallina. Budowa rozpoczęła się w 1417 roku pod kierownictwem architekta Svalbergha, a zakończyła się dopiero w 1436 roku.

Klasztor został wzniesiony pod auspicjami Zakonu Świętej Brigitty. W tym czasie społeczeństwo to było szczytem swojej popularności. Zamówienie należało do ponad 70 klasztorów w całej Europie, od Hiszpanii po Finlandię.

Brigitte jest dziewczyną ze szwedzkiej rodziny królewskiej, która miała wizje od dzieciństwa. Powiedziała, że ​​widziała, jak sama Maryja Dziewica włożyła na głowę złotą koronę, a Jezus Chrystus nazwał swoją narzeczoną. Przez całe życie Brigitte gorliwie broniła wszystkich biednych i nieszczęśliwych, wzywała do zaprzestania wojen i otrzymała od papieża aprobatę jej Zakonu.

Niestety, klasztor św. Brigitte w Tallinie nie trwał dwa wieki. Podczas wojny inflanckiej padł pod naporem wojsk rosyjskich Iwana Groźnego. Zachowały się jedynie mury kościelne, piwnice i monumentalna fasada budynku. Po tym nikt nie odrestaurował budynku.

W pobliżu klasztoru znajduje się kolejny pomnik sakralny, o wiele młodszy - cmentarz z XIX wieku z wapiennymi nagrobkami.

Na początku XX wieku w pobliżu klasztoru St. Brigitte wzniesiono nowy budynek o powierzchni 2 283 m² (architekci Tanel Tuhal i Ra Luza). Nadal należy do istniejącego zakonu świętej Brigitty i dzieli się na dwie części. Jedna z nich jest otwarta dla zwiedzających, druga to samotny tryb życia dla ośmiu sióstr zakonnych.

Początkowo klasztor zbudowany był z drewna, ale na początku XV wieku został zastąpiony kamienną konstrukcją. Architektura budynku jest próbką typowego dla tego czasu stylu - późnego gotyku.

Klasztor St. Brigitte w Tallinie był jedynym tego rodzaju nie tylko w mieście, ale także w całej północnej Estonii. Jego całkowita powierzchnia wynosiła 1360 m², wewnętrzna - 1344 m², portal zachodni wzrósł o 35 metrów.

Wszystkie klasztory Zakonu świętej Brigitty zostały zbudowane zgodnie z ustalonymi zasadami, ale projekt w Tallinie był nieco inny. Główny tron ​​kościoła został umieszczony we wschodniej części, wbrew tradycjom Zakonu Brigitte. Powodem tego były specyfiki lokalnego krajobrazu. Jeśli budynek został zbudowany według standardowego projektu, wejście do świątyni byłoby od strony rzeki, co jest dość niewygodne i niepraktyczne.

Jest jeszcze jedna ważna cecha odróżniająca klasztor Świętej Brigitty od pozostałych. Tutaj żyli zarówno mnisi, jak i mniszki. Pomimo tak niecodziennego sposobu na takie klasztory kościelne, przestrzegano zasad rozgraniczenia przestrzeni wewnątrz murów klasztoru. Męskie i kobiece pomieszczenia były oddzielone od siebie dwoma dużymi podwórkami. Od strony północnej mieszkały zakonnice, w południowej części mnichów. Nie spotykali się nawet podczas nabożeństw. Mężczyźni przychodzili na nabożeństwo do kościoła, a kobiety gromadziły się na specjalnych balkonach u góry.

Wielu turystów, którzy przybyli tu po raz pierwszy w życiu, nie odczuwają, że byli tu kiedyś. A wszystko dlatego, że ruiny klasztoru Saint Brigitta w Tallinie były wielokrotnie rejestrowane w filmach i teledyskach.

• W kwietniu, maju, wrześniu i październiku lokacja jest otwarta dla turystów od 10:00 do 18:00;
• Wszystkie letnie spacery na terenie klasztoru są możliwe od 09:00 do 19:00;
• od listopada do marca wejście jest ograniczone: od 12:00 do 16:00;
• w sierpniu odbywa się tutaj festiwal "Brigitta", w którym występują zespoły muzyczne i taneczne;

• wejście na teren klasztoru Świętej Brigitty dla dorosłych kosztuje 2 €, dla dzieci 1 €, bilet rodzinny - 4 €;
• w nowym klasztorze znajduje się mały hotel, w którym można przenocować.

Od centrum Tallinn do klasztoru St. Brigitta można dojechać komunikacją miejską - autobus numer 1A, 34A, 8 lub 38. Wszyscy zatrzymują się przy terminalu podziemnym centrum handlowego Viru. Celem jest Pirita.

• ← Wieża Długiego Hermana