Umysł i świadomość
Psychika i świadomość - takie bliskie, ale różne koncepcje. Obecność wąskiego i szerokiego zrozumienia każdego z tych słów może zmylić każdego. Jednak w psychologii pojęcia psychiki i świadomości zostały skutecznie rozwiązane i pomimo ich bliskiego związku granica między nimi jest dość prosta do zauważenia.
Czym różni się świadomość od psychiki?
Psychika, jeśli weźmiemy pod uwagę to pojęcie w szerokim znaczeniu, to wszystkie procesy umysłowe, które człowiek realizuje. Świadomość to proces kontrolowania osoby przez niego samego, który jest również świadomy. Rozważając pojęcia w węższym znaczeniu, okazuje się, że psychika koncentruje się na percepcji i ocenie zewnętrznego świata, a świadomość pozwala nam oceniać świat wewnętrzny i być świadomym tego, co dzieje się w duszy.
Psychika i świadomość człowieka
Mówiąc o ogólnej charakterystyce tych koncepcji, warto zwrócić uwagę na główne funkcje każdy z nich. Świadomość jest najwyższą formą mentalnego odbicia rzeczywistości i ma następujące właściwości:
- wiedza o świecie;
- rozróżnienie między podmiotem a przedmiotem ("ja" człowieka i jego "nie-ja");
- ustalanie celów dla osoby;
- obecność relacji do różnych obiektów rzeczywistości.
W wąskim znaczeniu świadomość uważana jest za najwyższą formę psyche, a sama psychika jako poziom nieświadomości, czyli procesy, które nie są rozpoznawane przez daną osobę. W dziedzinie podświadomości obejmują szereg zjawisk - marzenia , reakcje, nieświadome zachowania itp.
Rozwój ludzkiego umysłu i świadomości
Rozwój psychiki i świadomości jest zwykle rozpatrywany z różnych punktów widzenia. Na przykład problem rozwoju psyche obejmuje trzy aspekty:
- pojawienie się i rozwój psychiki na wczesnym etapie świata zwierzęcego;
- pojawienie się i rozwój ludzkiej świadomości;
- rozwój psychiki przez całe życie człowieka.
Uważa się, że pojawienie się psychiki wiąże się z rozwojem układu nerwowego, przez który całe ciało funkcjonuje jako całość. Układ nerwowy obejmuje drażliwość, taką jak zdolność do zmiany stanu pod wpływem czynników zewnętrznych i wrażliwość, która pozwala rozpoznać i odpowiedzieć na odpowiednie i nieodpowiednie podrażnienie. Ta wrażliwość uważana jest za główny wskaźnik pojawienia się psyche.
Świadomość jest osobliwa tylko dla człowieka - jest w stanie uświadomić sobie przebieg procesów umysłowych. Nie jest to właściwe dla zwierząt. Uważa się, że główną rolą w występowaniu takich różnic jest praca i mowa.