Pałac Menshikov w Sankt Petersburgu
Wędrując po starym Petersburg Nie można nie zwrócić uwagi na majestatyczny stary budynek górujący nad Newą - dziś jest to muzeum Pałacu Mieńszikowskiego. Spacerując po korytarzach i korytarzach pałacu, czujesz historię tego miejsca fizycznie. W końcu to tutaj odbywały się liczne spotkania ważnych osobistości z czasów Piotra, które radykalnie wpłynęły na bieg historii rosyjskiego państwa.
Historia Pałacu Mieńszikowskiego (Wielkiego)
Wycieczka do Pałacu Mieńszików różni się od wizyt w podobnych miejscach w Petersburgu. Nie ma tłumów i ogromny napływ odwiedzających, w towarzystwie przewodnika lub bez niego, można powoli podziwiać otaczający luksus i blask minionych stuleci. Wszystko dosłownie przeniknięte jest duchem bogactwa i chwały.
Ziemie Wyspy Wasiljewskiej, na których znajdował się sam pałac i wspaniały ogród z licznymi budynkami, zostały przyznane przez władcę Piotra I jego powiernikowi, pierwszemu namiestnikowi miasta nad Newą, księciu Mieńszikowowi. Najpierw w głębi rozbitego ogrodu powstał drewniany budynek, a później pierwszy kamień został położony w fundamentach pałacu, który możemy teraz zobaczyć. W ciągu następnych siedemnastu lat stopniowo rozbudowywano budynek pałacu i otaczający go zespół parkowy.
Pierwszym architektem, który zaproponował i kierował budową był włoski Francesco Fontana. Nie mógł jednak długo żyć w trudnym klimacie, a ze względów zdrowotnych zmuszony był wrócić do domu. Jego następcy z kolei stali się wybitnymi zamorskimi architektami - ideologicznymi inspiratorami. Całą ciężką, wykańczającą i trudną pracę wykonywali fortepianowi gipsiarze, murarze i cieśle Mieńszikowów. Z ich rąk zbudowano trzypiętrową rezydencję, podobną do tej, której nie miał nawet suweren, nie wspominając już o innych dworzanach.
Wnętrza Pałacu Mieńszikowskiego są równie wyjątkowe jak jego wygląd. Szczególną uwagę i zainteresowanie stanowi trzecie piętro mieszkalne. Kiedyś istniały prywatne komnaty księcia, a dekoracja pomieszczeń zachowała się w pierwotnej formie. Jedenaście pokoi zdobią kafelki przywiezione z Holandii - ani jeden europejski pałac nie może się pochwalić takim bogactwem. Dywany irańskie, szafki z niemieckiego orzecha włoskiego, włoskie ręcznie robione fotele, meble na najnowszy trend europejskiej mody, posągi i kompozycje rzeźbiarskie - Mieńszik otoczył się tą wspaniałością, aby zazdrościć wszystkim.
Ale na krótką metę feldmarszałek Mieńszikow miał mieszkać w tych luksusowych apartamentach. W 1727 r. Książę został aresztowany, a cały jego majątek został przekazany państwu będącemu w posiadaniu Kancelarii. W kolejnych latach pałac przechodził z rąk do rąk. Obejmował zarówno szpital wojskowy, jak i rezydencję Piotra Fiodorowicza i jego rodziny. Do rewolucji październikowej pałac należał do królewskiej dynastii. Nowi właściciele ciągle coś budowali i na swój sposób zmieniali wygląd budynku.
W czasach radzieckich znajdowały się instytucje państwowe - oddział marynarki wojennej, szpital wojskowy i akademia. Po przywróceniu w latach 1976-1981 Muzeum Mieńszikowskiego stało się filią Ermitażu. W 2002 r. Renowacja została przeprowadzona ponownie, po czym prawie wszystkie lokale były otwarte dla zwiedzających.
Muzeum jest otwarte dla zwiedzających od 10.30 do 18.00, ale na godzinę przed zamknięciem kas biletowych przestaje sprzedawać bilety. Poniedziałek to dzień wolny, a ostatnia środa miesiąca to dzień sanitarny. Muzeum znajduje się na Nabrzeżu Uniwersyteckim, nie można go przejść i pozostać obojętnym. Koszt biletów do Pałacu Menshikov od 100 rubli dla studentów, do 250 za dorosłych gości. Wycieczka grupowa kosztuje 100 rubli, a indywidualna (do 10 osób) - 800 rubli.