Antybiotyki makrolidowe

Kiedyś uważaliśmy, że antybiotyki są lekami na skrajne przypadki, ale są też stosunkowo bezpieczne leki, które radzą sobie z infekcją na dwa sposoby, a jednocześnie wywierają minimalny negatywny wpływ na organizm pacjenta. Te "białe i puszyste" narkotyki to makrolidy. Co jest w nich specjalnego?

Te antybiotyki mają złożoną strukturę chemiczną, której charakterystyka pozwala zrozumieć, jak trudno jest, jeśli nie jesteś biochemiką. Ale spróbujemy to zrozumieć. Tak więc grupa makrolidów to substancje składające się z makrocyklicznego pierścienia laktonowego, w którym może występować różna liczba atomów węgla. Zgodnie z tym kryterium leki te są podzielone na 14- i 16-członowe makrolidy i azalidy, które zawierają 15 atomów węgla. Te antybiotyki są klasyfikowane jako związki pochodzenia naturalnego.

Pierwszą z nich była erytromycyna (w 1952 r.), Która wciąż jest szanowana przez lekarzy. Później, w latach 70-tych i 80-tych odkryto nowoczesne makrolidy, które od razu zabrały się ku biznesowi i wykazały doskonałe wyniki w walce z infekcjami. Stanowiło to zachętę do dalszych badań nad makrolidami, dzięki czemu ich lista jest dość obszerna.

Substancje te przenikają do komórki drobnoustroju i zakłócają syntezę białka na jego rybosomach. Oczywiście po takim ataku podstępna infekcja ustąpi. Oprócz działania przeciwdrobnoustrojowego, makrolidy antybiotyków posiadają immunomodulujące (regulują odporność) i aktywność przeciwzapalną (ale bardzo umiarkowaną).

Leki te doskonale radzą sobie z ziarnami Gram-dodatnimi, atypowymi mikrobakteriami i innymi zaburzeniami, które powodują krztusiec, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok i wiele innych chorób. Ostatnio zaobserwowano oporność (stosowane są mikroby i nie boją się antybiotyków), ale makrolidy nowej generacji zachowują swoją aktywność w stosunku do większości patogenów.

Wśród wskazań do stosowania tych leków są takie choroby, jak:

• infekcje dróg oddechowych - błonica, krztusiec, nietypowe zapalenie płuc, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, ostre zapalenie zatok;
• infekcje tkanek miękkich, skóry - zapalenie mieszków włosowych, furunculosis, zanokcica;
• infekcje przenoszone drogą płciową - chlamydie, kiła;
• infekcje jamy ustnej - zapalenie okostnej, zapalenie ozębnej.

Również makrolidy najnowszej generacji leczą toksoplazmozę, trądzik (w ciężkiej postaci), zapalenie żołądka i jelit, kryptosporydiozę i inne choroby wywołane przez infekcje. Antybiotyki z grupy makrolidów są również stosowane w profilaktyce - w stomatologii, reumatologii, w operacjach na jelicie grubym.

Przeciwwskazania i skutki uboczne

Podobnie jak wszystkie leki, makrolidy mają listę niepożądanych skutków i przeciwwskazań, ale należy zauważyć, że ta lista jest znacznie mniejsza niż innych antybiotyków. Makrolidy są uważane za najbardziej nietoksyczne i bezpieczne wśród podobnych leków. Jednak w bardzo rzadkich przypadkach możliwe są następujące niepożądane reakcje:

• bóle głowy, zawroty głowy, utrata słuchu;
• nudności, biegunka, wymioty, dyskomfort w jamie brzusznej;
• wysypka, pokrzywka.

Preparaty z grupy makrooidów są przeciwwskazane:

• kobiety w ciąży i karmiące piersią;

• dzieci poniżej 6 miesiąca życia (reakcja nie była badana);
• Osoby z indywidualną wrażliwością na lek.

Z troską o te leki należy leczyć pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i nerek.

Wymieniamy najbardziej znane makrolidy nowej generacji, opierając się na ich klasyfikacji.

1. Naturalne: oleandomycyna, erytromycyna, spiramycyna, midecamycyna, leuko-cyna, josamycyna.
2. Półsyntetyczny: roksitromycyna, klarytromycyna, dirytromycyna, flurithromycin, azytromycyna, rookitamycyna.

Substancje te są aktywne w antybiotykach, których nazwy mogą różnić się od nazw makrolidów. Na przykład w preparacie "Azitroks" substancją czynną jest makrolid-azytromycyna, aw balsamie "Zinerit" - erytromycyna.

• ← Antybiotyki i kompatybilność z alkoholem
• Antybiotyki fluorochinolonów →