Gruźlica skóry
Gruźlica jest ogólnoświatową chorobą zakaźną wywoływaną przez prątki, kije Kocha. Jednak najbardziej znana postać płucna choroby, gruźlica może również wpływać na kości i skórę.
Gruźlica skóry rozwija się wraz z wprowadzaniem drobnoustrojów do skóry. Istnieją cztery typy mikrobakterii: ludzkie, bydlęce, ptasie i zimnokrwiste. Kiedy gruźlica skóry jest najczęściej obserwowana u człowieka, czasami - u bydła, patogen.
Rodzaje i objawy gruźlicy skóry
Gruźlicze zmiany mają wiele rodzajów, które różnią się pod względem infekcji, przebiegu choroby i sposobu, w jaki wygląda gruźlica skóry. Całą grupę chorób można podzielić na zlokalizowaną (ogniskową) i rozsianą (wspólną) gruźlicę skóry.
Ogniskowe formy choroby obejmują:
- Wulgarny (zwykły) toczeń jest najczęstszą postacią choroby. Najczęściej występuje w młodym wieku, a wysypka jest zlokalizowana na twarzy. W ciężkich przypadkach wpływa na śluz jamy ustnej i nosa. Gruźlaki bulwiaste (lupomas) znajdują się głęboko pod skórą iw początkowej fazie mają wygląd żółto-różowy plamy z jasno określonymi granicami. Wraz z rozwojem choroby guzki stają się bardziej zauważalne, ale zwykle pozostają płaskie i mają niewielki występ ponad skórą.
- Scrofuloderma (colliquatum tuberculosis of the skin) jest drugą najbardziej powszechną formą manifestacji. Oznakami tej postaci gruźlicy skóry są wysypki w postaci głęboko leżących, nieznacznie bolesnych guzków o średnicy 3-5 cm, których skóra staje się niebieskawa. Z biegiem czasu guzki rozwijają się w zimny ropień, w miejscu, w którym po otwarciu pozostaje owrzodzenie. Scrofuloderma powstaje najczęściej, gdy infekcja jest wykonywana z zajętych węzłów chłonnych, rzadziej z innych tkanek. Zlokalizowane w szyi i czasami kończyny.
- Wrzodowa gruźlica skóry - zwykle występuje w przypadku zakażenia innych dotkniętych narządów i tkanek. Objawia się w postaci krwawiących wrzodów o chropowatej powierzchni, pokrytych żółtawymi guzkami. Jest zlokalizowany w błonach śluzowych i otaczających tkankach (usta, narządy płciowe).
- Warty gruźlica skóry - przejawia się w postaci niebieskawo-czerwonej nacieki z późniejszym wzrostem guzowatym. Zakażenie pochodzi z zewnętrznych źródeł i często wiąże się z zawodem (do grupy ryzyka należą weterynarze, pracownicy rzeźni, patologowie). Zwykle występuje na palcach i grzbiecie dłoni.
Wśród upowszechnionych formularzy wyróżnia się:
- Papulonekrotyczna gruźlica skóry - zwykle występuje w młodym wieku. Manifestowane w postaci niebieskawo-czerwonej pieczęcie z nekrotycznymi strupami w środku. Wysypki zlokalizowane są symetrycznie, najczęściej - na pośladkach i kończynach. Po odstaniu strupa, charakterystyczne "wytarte" blizny pozostają na swoim miejscu.
- Lichenoid gruźlica skóry (aka porosty scypus) jest podobny wyglądem do objawów typowego obrzęku porostów. Najczęściej dotyka przynajmniej skóry ciała - kończyn i twarzy.
Rozpoznanie gruźlicy skóry
Jak każda forma tej choroby, gruźlica skóry jest najczęściej diagnozowana na podstawie specjalnych testów tuberkulinowych. Podstawą takiej diagnozy mogą być również dane z historii (wcześniej przeniesiono którąkolwiek z form gruźlicy) oraz specjalne badania histologiczne.
Leczenie gruźlicy skóry
Do leczenia tej choroby zwykle przepisuje się kombinacje kilku leków, które należy przyjmować w ciągu 2-3 miesięcy. Następnie kombinacja zostaje zmieniona, tak aby nie występowała lekooporność.
Izoniazyd i ryfampicyna są obecnie uważane za najbardziej skuteczne.
Średnia skuteczność obejmuje streptomycynę, etionamid, florimitynę, kanamycynę.
Przebieg leczenia trwa 10-12 miesięcy, a następnie obserwacja lekarska przez 5 lat. Samo leczenie gruźlicy jest absolutnie przeciwwskazane.