Białe krwinki są przeznaczone do zwalczania infekcji zakaźnych pochodzenia bakteryjnego, grzybowego lub wirusowego. Dlatego lęk zwykle powoduje wzrost ich stężenia, co wskazuje na rozwój procesu zapalnego. Sytuacja, w której leukocyty we krwi ulegają obniżeniu, jest rzadziej obserwowana. W medycynie ta patologia nazywa się leukopenią, odnosi się do dość niebezpiecznych objawów, które mogą sygnalizować różne nieprawidłowości układu krwiotwórczego.
Najczęstszym czynnikiem wywołującym opisany objaw jest brak składników niezbędnych do wytworzenia wymaganej liczby białych krwinek.
Niska liczba białych krwinek może być spowodowana niedoborem:
Warto zauważyć, że brak tych substancji niekoniecznie wiąże się z poważnymi chorobami lub zaburzeniami procesów metabolicznych. Częściej obserwuje się je z błędami w żywieniu, przestrzeganiem bardzo rygorystycznej diety lub poszczenia. Ponadto niedobór żelaza i niskie stężenie hemoglobiny z reguły towarzyszą ciąży.
Inną nieszkodliwą przyczyną zmniejszenia stężenia leukocytów w płynie biologicznym jest niekontrolowane, długotrwałe przyjmowanie leków lub ich nadużywanie. Dotyczy to w szczególności takich leków:
1. Antybakteryjny:
2. Działanie przeciwzapalne:
3. Hormonalny:
4. Przeciwnowotworowe:
5. Środki przeciwwirusowe:
Interferon; Cycloferon.
W rzadkich przypadkach spadek poziomu białych krwinek jest odpowiedzią na stres, lęk.
Najczęściej leukopenia wskazuje na rozwój następujących ostrych i przewlekłych chorób:
Nie można się samemu dowiedzieć, dlaczego stężenie białego ciała zmniejszyło się, więc będziesz musiał skonsultować się z lekarzem i przejść pełne badanie ciała.
W większości przypadków wystarczy poprawić dietę i przywrócić równowagę witamin i mikroelementów w organizmie, aby wyeliminować leukopenię. Nawiasem mówiąc, normalna zawartość leukocytów wynosi od 4 do 9 miliardów komórek na 1 litr krwi.
Terapia lekami ma na celu zapewnienie warunków szpiku kostnego odpowiednich do prawidłowego funkcjonowania i wytwarzania białych krwinek. Takie kompleksy są przypisywane jako:
Ważne jest, aby pamiętać, że wymienione leki są skuteczne tylko w łagodnej i umiarkowanej leukopenii. W leczeniu ciężkich postaci tej patologii konieczne jest ustalenie dokładnej przyczyny rozwoju choroby, a następnie jej wyeliminowanie, jeśli to możliwe.