Klebsiella to mikroorganizm w postaci pałeczki, która od lat pasożytuje w różnych częściach zdrowego organizmu - w jelicie, na skórze i błonach śluzowych, nie powodując szkód. Zaczyna powodować niebezpieczne choroby zakaźne tylko wtedy, gdy powstaje wiele przyczyn. Istnieje siedem rodzajów Klebsiella.
Klebsiella w nosie i gardleKlebsiella, działając na narządy oddechowe - nos i gardło, nazywane są Klebsiella ozena i Nosorożce Klebsiella. Klebsiella ozena nazywana jest również "różdżką Abel-Levenberga", a klebsiella rhinoscleroma jest prętem rinoscleroma lub "kijem Frish-Volkovitch". Są obecne w błonie śluzowej górnych dróg oddechowych. Charakterystycznym znakiem obecności ozonu Klebsiella jest cieknący katar. Występuje z powodu wydzielania ropnej wydzieliny, która, wysychając, przekształca się w skorupę o bardzo nieprzyjemnym zapachu. Blokują drogi oddechowe w nosie. Także klebsiella ozens powodują przewlekłe choroby w krtani, tchawicy, gardle.
Klebsiella rhinoscleroma wywołuje takie przewlekłe choroby zakaźne jak sklerak, rinoscleroma (pojawienie się guzków w błonie śluzowej nosa i górnych dróg oddechowych). Klinsiella rhinoscleromas powodują przewlekłe procesy zapalne w błonach śluzowych górnych dróg oddechowych, oskrzeli z tworzeniem się skupisk, które następnie zamieniają się w blizny. Nosaki krwionośne Klebsiella znajdują się w guzkach, gdzie koncentrują się zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz komórek.
Klebsiella jest bardzo odporna na różne antybiotyki i jest trudna w leczeniu, dlatego też w leczeniu Klebsiella w nosie i gardle przepisuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania:
Stosowany również w leczeniu bakteriofagi które działają specyficznie na bakterie Klebsiella. Chociaż są wolniejsze i słabsze od antybiotyków, nie mają przeciwwskazań.
Klebsiella można leczyć środkami ludowymi - napary z ziół leczniczych:
Pomagają również odwary z goździków i napojów owocowych z:
W diecie należy uwzględnić jabłka i żurawiny w dowolnej postaci.
Trzeba pamiętać, że ludzie nie korzystają z środków ludowych na własną rękę, ale po zbadaniu, zdiagnozowaniu i przepisaniu przebiegu terapii przez lekarza.