Chet Murdoch przybył do Stanów Zjednoczonych w 1920 roku. Rodzina osiedliła się w Harlemie, gdzie ich dzieci, między innymi Jacqueline Murdoch, spędzały dzieciństwo i młodość. Dziewczyna marzyła o zostaniu tancerką, ale jej rodzice nie przyjęli wyboru córki. Zarabianie na życie było mądrym wyborem sekretarza kariery. Ale ta ścieżka w latach 40. ubiegłego wieku nie zapowiadała sukcesu dla czarnej dziewczyny.
Tymczasem świat tańca przyciągał Jacqueline: jej pierwszym nauczycielem w tej dziedzinie był młody człowiek, który pracował z nią w salonie domu rodziców. Od tego czasu para nie przeoczyła wieczorów balowych w Harlemie.
Ale partner wyruszył w trasę do Europy, a Jacqueline została sama ze swoim snem bez instrukcji i udziału. Chciała pojechać do Paryża, ale nie mogła opuścić rodziny, ponieważ była najmłodszą z trzech sióstr i ulubioną przez rodziców.
Nadal tańczyła w teatrze Apollo, a życie w międzyczasie trwało tak jak zwykle: Jacqueline Murdoch wyszła za mąż i miała dwoje dzieci. Kiedy małżeństwo się rozpadło, dostała pracę jako sekretarka na New York University. Dzień był zajęty oficjalnym biznesem, a wieczorami studiował.
Stylowa odzież stała się pasją Jacqueline Murdoch. Przypomina sobie, że w domu jej rodziców była maszyna do szycia Zinger, a jej pierwszy strój, który zapamiętała, został przyszyty przez matkę. W wieku 13 lat dziewczyna była już Frantila w eleganckiej sukience z dekoltem ozdobionym koronką. Jacqueline kochała stylowe rzeczy od czasów, gdy podziwiała gwiazdy filmowe z lat 30. i 40. XX wieku.
Dziewczyna zawsze chciała reprezentować stylowe ubrania, ale świat dowiedział się o modelu Jacqueline Murdoch, gdy miała 82 lata. Marka Lanvin zaprosił ją do wzięcia udziału w pokazie mody. Stało się to za sprawą autora bloga o modzie Setha Cohena. Za jej zgodą zauważył spektakularną kobietę na ulicy, zrobił zdjęcia i pokazał je agentom odlewniczym firmy Lanvin.