Brama Isztar
Brama Isztar uderza w skalę i piękno tych, którzy widzą je dzisiaj, w dobie dostępnych technologii. Trudno sobie wyobrazić, jak wielkie stworzenie tej bramy wyglądało w momencie jej ukończenia.
Bramy Isztar zbudowane zostały w Babilonie w 575 r. Pne pod rządami Nabuchodonozora i stanowią olbrzymi łuk cegieł pokrytych jasnoniebieską emalią. Łukowe ściany ozdobione są świętymi zwierzętami, smokami i bykami, które Babilończycy uważali za satelity bogów Wystarczy wyobrażać sobie kilka tygodni wędrówki przez pustynię, gdzie spojrzenia suną po spalonej powierzchni piasku, zakurzonych ulicach miast wykonanych z kamieni o tym samym kolorze piasku i można zrozumieć jak żywe były olbrzymie, jaskrawoniebieskie bramy Bogini Isztar w Babilonie w środku królestwa suszy.
Przez bramy Isztaru przechodziły bujne, święte procesje. "Niech bogowie cieszą się, gdy przechodzą tę drogą" - napisał Nabuchodonozor.
Ishtar Gate Riddle
Wielkość tego architektonicznego stworzenia nie jest tak wielka jak w szkliwie. Aby go stworzyć, potrzebne są komponenty, których po prostu nie było w Babilonie. Sprowadzono je z takich krajów, które wówczas uważano za peryferie świata, temperatura wymagana do wytworzenia szkliwa powinna być stale utrzymywana na poziomie co najmniej 900 ºС.
Aby uzyskać jednolitą niebieską barwę na wszystkich cegłach, ilość barwnika dla każdej części szkliwa musi być obliczona z dużą dokładnością. Po emaliowaniu cegieł spalono je przez 12 godzin w temperaturze powyżej 1000 ° C.
Dzisiaj taka wysoka temperatura w piecu jest utrzymywana elektronicznie, a niezbędna ilość barwnika jest mierzona w skali elektronicznej. Jak zmierzyć ilość barwnika i utrzymywać temperaturę w piecach przez 500 pne. - nieznany.
Rekonstrukcja
Pierwsze zostały znalezione cegły pokryte jasnoniebieską emalią. Odkrycie Roberta Koledeveya było przypadkowe i dopiero 10 lat później zebrano fundusze na wykopaliska. Możesz obejrzeć słynną budowlę architektoniczną w Muzeum Pergamońskim w Berlinie, gdzie znajduje się Brama Isztar, utworzona w latach 30. XX wieku.
Fragmenty bramy znajdują się obecnie w różnych muzeach na całym świecie: w Muzeum Archeologicznym w Stambule, w Luwrze, w Nowym Jorku, Chicago, w Bostonie przechowywane są płaskorzeźby lwów, smoków i byków, w Detroit, w Muzeum Sztuki, zachowana jest płaskorzeźba syrrush. Kopia Isztarskiej Bramy w Iraku znajduje się przy wejściu do muzeum.