Brodawczak śródmózgowy jest łagodnym wzrostem, który tworzy się wewnątrz kanału gruczołu mlekowego.
Charakteryzuje się niewielką średnicą - do kilku centymetrów i powstaje w wyniku nierównowagi hormonalnej. Dlatego najczęściej występuje u kobiet po 40 latach, kiedy organizm przygotowuje się na menopauzę.
Papilloma rozprzestrzenia się w gruczołach śródmózgowych, czemu często towarzyszy regularne wypróżnianie z brodawki sutkowej. Jest to główny objaw, w którym kobiety idą do specjalisty od piersi, a następnie znajdują łagodnego guza.
Wyładowanie z brodawki objawia się, gdy dochodzi do uszkodzenia brodawek: nagłym ruchem lub naciskiem na klatkę piersiową.
Kolor wydzieliny może być inny: z mieszaniną krwi, przezroczystą lub zielonkawą, jeśli do choroby dołączy infekcja.
Przy palpacji przewodów brodawczak jest odczuwany jako zaokrąglony węzeł.
Leczenie brodawczaka wewnątrzsercowego jest niezwłoczne, ponieważ jest chorobą przedrakową. Nie należy go zostawiać i próbować być leczonym metodami konserwatywnymi, ponieważ w każdej chwili może on przekształcić się w nowotwór złośliwy.
Chirurg usuwa nie tylko brodawczaka, ale także tkankę, która go otacza. Jest to niezbędny środek, aby wykluczyć rozwój raka w przyszłości, co w rzeczywistości nie zwalnia pacjenta z regularnych badań tego obszaru po operacji.
Operacja usunięcia brodawczaka wewnątrzprzewodowego jest następująca: chirurg wykonuje nacięcie wokół halo, aby dotrzeć do kanałów. Następnie ocenia, w jaki sposób wpływają na nowotwór, usuwa węzeł brodawczaka wraz ze zmienionymi tkankami i pokrywa ranę.
Wyekstrahowana tkanka jest wysyłana do badania histologicznego, które dostarczy dokładnych danych na temat dobroci / złośliwości komórek.
Operację można również przeprowadzić metodą endoskopową, ale lekarze nie zalecają stosowania tej metody do usuwania formacji, których charakter jest kwestionowany.
Po intracucyjnej chirurgii brodawczaka nie zmienia się ani rozmiar, ani kształt piersi.
Jedynym powodem opóźnienia operacji brodawczaka wewnątrzprzewodowego piersi jest ciąża: choroba ta nie charakteryzuje się gwałtownym rozwojem, dlatego też ryzyko, na które narażony jest organizm matki, a dziecko podczas operacji nie jest uzasadnione. W każdym razie ostateczna rekomendacja jest wydawana przez onkologa mammologa.