Podobnie jak wszystkie choroby zakaźne, gruźlica płuc ma swój własny okres inkubacji. Jest on obliczany na podstawie czasu, jaki upływa między momentem wejścia patogenu w ciało (zakażenie) a wystąpieniem pierwszych klinicznych objawów patologii. Choroba ta jest spowodowana przez zespół prątków, z których kilka gatunków może zarażać ludzi.

Szczególnie niebezpieczna jest otwarta forma gruźlicy, gdy nosiciel infekcji wydziela patogeny patologiczne, a otaczający ludzie są narażeni na ryzyko zakażenia. Zasadniczo ta forma choroby rozwija się u osób, które wcześniej nie miały styczności z bakteriami gruźlicy.

Okres inkubacji otwartej postaci gruźlicy

Czas trwania okresu inkubacji gruźlicy przed wystąpieniem pierwszych objawów wynosi średnio od 3 do 4 tygodni. W tym momencie człowiek nie uwalnia chorobotwórczych bakterii do środowiska, tj. nie zakaźne.

Warto jednak wiedzieć, że prątki, które nie zawsze są spożywane, powodują proces zakaźny. Istotną rolę odgrywa tu kilka ważnych czynników. Najbardziej podstawowym jest stan układu odpornościowego. Organizm zdrowej osoby o dobrej odporności, której siły ochronne są mobilizowane, hamuje rozwój choroby.

Ludzie o słabej odporności, zainfekowani Zakażenie HIV cierpiących na inne patologie, chorują szybciej. Infekcja dróg oddechowych znajduje się w sprzyjających warunkach, przenika do układu krążenia, skąd jest kierowana do płuc. W ten sposób rozwija się choroba, która wkrótce zaczyna się objawiać.

Jak wykrywać gruźlicę w okresie inkubacji?

Niezależna identyfikacja choroby w okresie inkubacji jest niemożliwa. Zakażenie może być wskazane tylko przez zmianę struktury tkanki dotkniętych płuc, która jest określona przez fluorografię. Dlatego badanie to powinno być regularnie przeprowadzane regularnie raz w roku. Wczesne wykrycie patologii zapewnia łatwe leczenie i pełne wyleczenie.

otwarty okres inkubacji gruźlicy

Pierwsze objawy kliniczne, które pacjent może wykryć same w sobie, nie są swoiste i mogą być uznane za objawy choroby układu oddechowego. Te funkcje obejmują:

  • słabość;
  • zwiększone zmęczenie;
  • nieznaczny wzrost temperatury ciała;
  • nocne poty;
  • brak apetytu;
  • wzrost węzły chłonne .