Niewydolność tarczycy u dzieci nie może się w żaden sposób objawiać i zostaje wykryta przypadkowo podczas badania innych chorób. Ale częściej niedoczynność tarczycy noworodki mają własne objawy, które uważna matka zauważy.

Objawy niedoczynności tarczycy u noworodków

Rodzice dziecka powinni zwracać uwagę na takie znaki:

  • sucha skóra;
  • powolne ssanie;
  • zwiększona senność;
  • niska temperatura i ciśnienie u dziecka;
  • hipotoniczność obrzęk mięśni;
  • upośledzone trawienie, niedowaga;
  • zimne dłonie i stopy;
  • apatia, rzadki płacz.

Aby potwierdzić diagnozę, noworodkowi przepisuje się test niedoczynności tarczycy: określ poziom hormonów T4 i TSH w surowicy krwi. Jeśli objawy są wyraźne od pierwszych dni życia, to mówią o wrodzonej niedoczynności tarczycy u noworodków.

Konsekwencje i leczenie niedoczynności tarczycy

Z czasem nieodkryta i niewyrównana niedoczynność tarczycy może zagrażać wyjątkowo nieprzyjemnym komplikacjom u dziecka. Przede wszystkim jest to opóźnienie rozwojowe: fizyczne, psychiczne, mentalne. Mogą pojawić się różne objawy neurologiczne, takie jak zeza i zaburzenia koordynacji ruchowej. Poważne powikłania obejmują defekty serca i inne narządy, opóźnienie wzrostu kości i problemy z zębami.

Leczenie choroby zależy od przyczyny. Niedobór jodu jest najłatwiej wyeliminowany - wraz z jego uzupełnieniem w organizmie praca tarczycy stopniowo się odbudowuje.

Żelazo może zostać zahamowane w czasie ciąży, jeśli matka przyjmowała leki o takim działaniu. Dziecko może również mieć wrodzoną nieprawidłowość tarczycy lub odporność organizmu na hormony tarczycy. Leczenie w takich przypadkach odbywa się za pomocą leków hormonalnych, jeśli to konieczne - chirurgicznie. Najczęściej choroba ta staje się chroniczna z powodu ciągłej potrzeby przyjmowania leków.