Jak przetrwać śmierć bliskiej osoby?

Nie ma nic trudniejszego niż utrata bliskiej osoby. To nie ma znaczenia, krewny lub po prostu dobry przyjaciel - ale zawsze jest to ciężki cios, z którego trudno jest wyzdrowieć. Pod tym względem jest to prostsze dla kobiet - społeczeństwo pozwala im zatrzymać się w szlochach, ponownie przeżywając sytuację i pozwalając jej odejść, ale mężczyźni mają trudniejszy czas: mają prawo tylko do średniej łzy, która w żaden sposób nie pomaga wyrazić całego zakresu uczuć wpadających do środka.

Jak poradzić sobie z utratą bliskiej osoby?

Żałoba i daty, które są oznaczone po śmierci bliskich, nie są przypadkowe i dokładnie odpowiadają okresom zamieszkania i świadomości żalu. Po świadomym przejściu przez wszystkie etapy, staje się łatwiejsze dla osoby. Nie trzeba się popychać, ukrywać smutku, może to spowodować utknięcie w jakimś okresie i pogorszyć konsekwencje dla psychiki. Dla każdego okresu istnieją zalecenia, jak przetrwać śmierć bliskiej osoby.

Wstrząs (od pierwszego do dziewiątego dnia). W tym okresie osoba nie może zrozumieć sytuacji i zaakceptować straty. Jest to ochronny mechanizm hamowania psychiki, który pozwala ci pozostać w najtrudniejszej godzinie. Ludzie różnie reagują na to: niektórzy popadają w otępienie, inni organizują żałośnie pogrzeb. Niektórzy ludzie odczuwają depersonalizację, przestają rozumieć, kim jest i gdzie - ale to nie jest zaburzenie psychiczne, ale reakcja na stres. W tym przypadku dana osoba musi otrzymać płacz.
Odmowa (od dziewięciu do czterdziestu dni). W tym okresie, według chrześcijańskich rytuałów, odbywają się uroczystości upamiętniające uwolnienie ludzkiej duszy. Ci, którzy żalają się, chociaż są świadomi straty, nie są gotowi uwierzyć w to, widzą osobę żywą lub we śnie. W tym czasie przydaje się płacz, zablokowanie żalu jest niemożliwe.

Osoba już rozumie swoją stratę, ale jego ciało i podświadomość nie akceptują tego. Dlatego widzi umarłych w tłumie, słyszy kroki. Nie bój się tego! Cóż, kiedy zmarły marzy, przynajmniej czasami. Jeśli naprawdę chcesz zobaczyć we śnie, mentalnie z nim porozmawiaj, poproś go, aby przyszedł we śnie. Jeśli w tym okresie nigdy się nie śniło, oznacza to, że proces żałoby został zablokowany i wymagana jest pomoc psychologa. Wszystkie rozmowy o zmarłym powinny być wspierane. W tym okresie dobrze jest, gdy płaczący płacz (ale nie przez całą dobę).

Akceptacja i utrata miejsca zamieszkania (do sześciu miesięcy). W tym czasie ból nasila się, a następnie ustępuje, tracąc codzienne zmartwienia. Jeśli trudno było stracić ukochaną osobę, po 3 miesiącach osoba zaczyna myśleć, że nigdy nie będzie w stanie powrócić do normalnego życia. W tym okresie może powstać poczucie winy, a nawet agresja wobec zmarłego ("komu mnie opuściłeś?"). To normalne, jeśli nie trwa długo. Próba znalezienia sprawcy jest całkiem normalna.
Ulga (do roku). W tym czasie śmierć bliskiej osoby już zdążyła zaakceptować i przyzwyczaić się do nowego życia. Jeśli żałoba poszła w prawo, a zmarły został zapamiętany nie martwy, ale żywy, w swoich sprawach i błyskotliwych chwilach.
Powtarzanie ukończonych etapów (drugi rok). Osoba przeżywa wszystkie te same etapy, ale łatwiej. Najtrudniejszą rzeczą jest przetrwać nagłą, młodą śmierć. Jeśli dana osoba nie zablokowała jego żalu, to do końca drugiego roku całkowicie minie, a osoba pozostanie w jasnej pamięci.

Śmierci ukochanej osoby w ogóle, ludzie doświadczają tej samej opcji, tylko niektórzy utkną w etapach, podczas gdy inni idą naprzód. Osoba przeżywająca taką stratę jest zawsze pozostawiona sama sobie: ludzie nie wiedzą, jak pomóc, i po prostu unikają komunikacji, starając się nie skrzywdzić niezręcznym słowem. Bardzo niewiele osób jest gotowych do wsparcia osoby w takiej chwili, dlatego zwykle jest jeszcze trudniej.