Dysplazja stawów biodrowych u ludzi jest znana od czasów starożytnych, ale tylko w ostatnich kilku dekadach choroba ta została zdiagnozowana u zwierząt. W większym stopniu zjawisko to wiąże się z rozprzestrzenianiem i popularnością ras, które mają genetyczną predyspozycję do dysplazji.

Przyczyny dysplazji

Dysplazja stawów biodrowych u psów i przyczyny jej występowania budzą wiele kontrowersji wśród weterynarzy. Nadal? ostatnie badania potwierdziły, że poszczególne rasy i pokrewne psy są częściej narażone na tę chorobę niż inne (pekińczyk jest najbardziej narażony, mopsy jak również przedstawicieli duże rasy ). Pod uwagę bierze się również fakt nabytej postaci choroby z powodu częstych urazów, niedożywienia, braku niezbędnych makro- i mikroelementów, fizycznych obciążeń we wczesnym wieku zwierzęcia domowego. Mimo to 90-95% przypadków jest konsekwencją lokalizacji genetycznej.

Charakter choroby

Przyczyną choroby jest niespójność kształtu kości w strukturze stawów. Podczas ruchu siła tarcia wzrasta, a staw stopniowo się zapada - wszystkim temu towarzyszą bolesne odczucia.

Symptomatologia

Dysplazja stawów biodrowych u psów ma następujące objawy: kulawizny, nieprawidłowy chód, nieudane wchodzenie i skakanie zwierząt, ogólna zmniejszona aktywność motoryczna. Jeśli nie zostaną podjęte żadne środki na czas, pies rozwija przewlekłą kulawość, a ruchom towarzyszą zawsze bolesne odczucia.

Pierwsze objawy dysplazji stawów biodrowych u psów mogą występować w wieku od czterech miesięcy do roku.

Zakres choroby

Stopień dysplazji stawu biodrowego u psów wynosi pięć. Kiedy pierwszy stopień choroby nie objawia się, a zwierzę wygląda zupełnie zdrowo. Drugi i trzeci stopień charakteryzują się częstymi dyslokacjami stawów, a dwa ostatnie są poważnie upośledzone.

dysplazja stawów biodrowych u psów1 Terapia

Niestety, nie można całkowicie wyleczyć choroby, ale istnieje kilka nowoczesnych metod leczenia, które mogą zmniejszyć ból i zapobiec postępowi choroby.

W przypadku dysplazji stawów biodrowych u psów często stosuje się leczenie zachowawcze i chirurgiczne. Leczenie zachowawcze obejmuje stosowanie leków promujących odbudowę tkanki łącznej i umiarkowaną aktywność fizyczną w celu wzmocnienia mięśni podtrzymujących stawy.

Operacje są przeprowadzane tylko w skrajnych przypadkach, ponieważ zmiany są nieodwracalne i nie ma gwarancji pełnego zwrotu.