Dysplazja stawów biodrowych u psów - szczegółowy opis choroby
Rozpoznanie dysplazji stawów biodrowych u psów nie brzmi zachęcająco. Choroba niekorzystnie wpływa na mobilność zwierząt, powoduje ból i dyskomfort. Choroba jest szczególnie podatna na psy o dużej wadze i dużej sylwetce, które doświadczają intensywnego wysiłku fizycznego.
Dysplazja u psów - objawy
Jeśli istnieje predyspozycja genetyczna, choroba może wyprzedzić zwierzę we wczesnym wieku. Przypadki, kiedy objawy dysplazji u psów obserwowane u sześciomiesięcznych szczeniąt, niezbyt często. Nieprawidłowe dopasowanie głowy kości do stawowej jamy można podejrzewać z uwagi na charakter ruchów psa i jego zmienione nawyki. Pamiętaj, aby pokazać zwierzaka weterynarzowi, jeśli:
- pies zaczął się wiotczeć i kołysać podczas chodzenia;
- niepoprawnie rozkłada swoje łapy, podczas gdy bieganie odpycha obiema tylnymi kończynami;
- robi częste przerwy na odpoczynek;
- ruchy stają się ograniczone - pies ma trudności z poruszaniem się po schodach, podnoszeniem się z podłogi, wykonywaniem poleceń;
- ciało stopniowo staje się asymetryczne - masywna klatka piersiowa i przednie kończyny wyraźnie wyróżniają się na tle wąskiej miednicy i zaniku mięśni kończyn tylnych;
- występuje obrzęk i obrzęk stawu;
- pies ma ból podczas dotykania.
Dysplazja u psów powoduje
Wiele czynników może poprzedzać pojawienie się wspólnych problemów. Szczególną czujność należy wykazać właścicielom, jeśli rodzice szczeniaka cierpią na tę chorobę. Dysplazja stawów u psów nie jest uważana za chorobę wrodzoną, może być mechanizmem wyzwalającym dla rozwoju patologii:
- niezdrowa dieta z nadmiarem pokarmów białkowych;
- karmienie paszą niskiej jakości;
- nadmierne spożycie wapnia i fosforu;
- obciążenia wyniszczające;
- otyłość;
- siedzący tryb życia;
- doznałem obrażeń kończyn.
Rozpoznanie dysplazji u psów
Terminowe wykrycie choroby jest gwarantem szybkiego powrotu do zdrowia i powrotu zwierzęcia do pełnego życia. Dlatego też, po pierwsze podejrzeniach, konieczne jest poddanie się pełnej analizie. Wstępną diagnozą jest dysplazja kończyn tylnych u psów, wykwalifikowany specjalista stawia natychmiast po badaniu. Weterynarz przeprowadza test na ruchliwość, kończyny sond - ta informacja wystarczy, aby ustawić algorytm dla dalszych działań.
W celu określenia stopnia dysplazji stawu biodrowego u psów i zaleceń dotyczących leczenia wykonuje się dodatkowo prześwietlenie rentgenowskie. Migawka zapewnia pełną informację o naturze uszkodzenia stawu i pomaga określić optymalną terapię. W nowoczesnych, dobrze wyposażonych klinikach wykonuje się artroskopię, aby w pełni zdiagnozować psy. Jest to droga, ale pouczająca procedura, która pozwala badać strukturę tkanki chrzęstnej i stopień jej uszkodzenia.
Analiza dysplazji u psów
Aby zapobiec chorobie, właściciele psów dużych ras próbują wcześniej przejść test na dysplazję. Jak pokazuje praktyka, pierwsze oznaki choroby mogą wystąpić w wieku 2-9 miesięcy. Jednak eksperci nie zalecają spieszenia się z wnioskami, ponieważ naruszenia u szczeniąt mogą mieć charakter tymczasowy, związany z intensywnym i nierównomiernym wzrostem.
Dysplazję stawów biodrowych u psów można ostatecznie zdiagnozować nie wcześniej niż 9-18 miesięcy (w zależności od wzrostu i rasy). Nie dotyczy to patologii dziedzicznych, które są wyraźnie widoczne, gdy szczeniak osiąga 4 miesiące. Test dysplazji jest koniecznym oficjalnym dokumentem dla psów ubiegających się o hodowlę. Chociaż brak choroby u rodziców nie jest uważany za gwarancję, że szczenięta nie będą podatne na rozwój patologii.
Diagnostyka rentgenowska dysplazji stawów biodrowych u psów
Dysplazja stawów biodrowych u psów jest diagnozowana za pomocą prześwietlenia rentgenowskiego i testu hipermobilności. Zarówno pierwsza, jak i druga procedura są wykonywane w znieczuleniu ogólnym. Dlatego przed przeprowadzeniem badania należy skonsultować się z kardiologiem i anestezjologiem. Pełna sedacja psa zapewnia jego prawidłowe umiejscowienie, aw rezultacie uzyskanie wysokiej jakości niezawodnych obrazów we wszystkich niezbędnych projekcjach. Wszakże nawet najbardziej spokojne i posłuszne zwierzę obciąży mięśnie i więzadła, co uniemożliwi prawidłowe umieszczenie powierzchni stawowych.
Dysplazja u psów - jak rozpoznać w domu?
Podejrzenie choroby na charakterystyczne objawy jest początkowo problematyczne. Dysplazja stawów u psów jest oceniana gołym okiem tylko w zaawansowanych stadiach, gdy zwierzę doświadcza dużego dyskomfortu i bólu. Warunek ten towarzyszy:
- niewłaściwa pozycja;
- kulejąc lub z głową królika;
- nietolerancja na wysiłek fizyczny;
- agresywne zachowanie, często po dotknięciu.
Stopień dysplazji u psów
W zależności od stopnia dysplazji u psów można ocenić stopień rozwoju choroby. Zgodnie z klasyfikacją Międzynarodowej Federacji Psa, choroba ma kilka etapów rozwoju:
- I - brak patologii;
- B - stan graniczny, predyspozycja do rozwoju choroby;
- C - łagodny - pies jest polecany do wykluczenia z hodowli;
- D jest średnim stopniem;
- E- ciężka dysplazja - towarzyszy jej poważne upośledzenie ruchliwości.
Profilaktyka dysplazji u psów
Radykalne działanie zapobiegające rozwojowi choroby u psów duże rasy - wykluczenie z hodowli osób z tą chorobą, daje jej wyniki. Jednak dziedziczność nie jest jedynym czynnikiem, który może wywołać rozwój choroby. Nawet zwierzęta o doskonałym rodowodzie mogą być podatne na tę chorobę. Dysplazja stawów u psów często rozwija się w wyniku działania czynników zewnętrznych. Aby zapobiec potencjalnym problemom, właściciele muszą pamiętać, że:
- Szczeniaka, którego stawy i mięśniowy gorset nie są jeszcze uformowane, nie należy poddawać dużemu wysiłkowi fizycznemu. Dzieci są przeciwwskazane - skaczą z dużej wysokości, grawitacji, biegania długodystansowego;
- zwierzę musi chodzić i poruszać się, brak aktywności jest obarczony niedorozwojem panewki;
- karmić zwierzę powinno być z umiarem, dodatkowe funty - to nie jest wskaźnik miłości, ale ryzyko rozwoju wielu chorób, w tym dysplazji stawów biodrowych u psów;
- z dodatkowymi dodatkami w diecie zwierzęcia z ostrożnością. Dotyczy to szczególnie specjalistycznych pasz.
Dysplazja stawów biodrowych u psów - leczenie
Dostosuj rozwój dysplazji i zapewnij zwierzęciu przyzwoitą jakość życia, możliwie stosując metody zachowawcze i chirurgiczne. Tradycyjna terapia obejmuje:
- leczenie lekami za pomocą chondroprojektorów, leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych, suplementów diety;
- przestrzeganie specjalnej diety (dla otyłości);
- zabiegi fizjoterapeutyczne (magnetyczne, laseroterapia, ozokeryt, masaże).
Odpowiedź na pytanie, jak leczyć dysplazję u psów, również implikuje metody chirurgiczne. W zależności od indywidualnych cech czworonożnego pacjenta, chirurdzy mogą przeprowadzać:
- mierektomię mięśni grzebienia;
- resekcyjna artroplastyka;
- osteotomia miednicy;
- całkowita wymiana złącza.
Masaż na dysplazję u psów
Ta procedura ma działanie przeciwbólowe i poprawiające stan zdrowia. Masaż rozluźnia mięśnie, łagodzi ból, poprawia krążenie krwi. Dysplazja u psów, leczenie tej choroby często obejmuje masaż w zestawie obowiązkowych procedur. Możesz to zrobić w domu, przestrzegając prostych zasad:
- rozgrzewające mięśnie powinny być powolne, ale pewne ruchy;
- wtedy możesz przejść do presji;
- najpierw musicie starannie wyćwiczyć podłużne mięśnie kręgosłupa po obu stronach kręgosłupa, potem możecie iść do tylnych kończyn;
- Zabrania się wciskania kości, można jedynie masować sąsiednie mięśnie.
