Zwyczajowe zwichnięcie stawu barkowego
Nie musisz być profesjonalnym sportowcem, aby zdemolować ramię. Ten, kto stanął przed tym problemem, doskonale wie, jak nieprzyjemny może być. Czasami, po raz jeden dotknięty dyslokacją, człowiek zapomina o tym problemie do końca życia. Znacznie gorzej, jeśli po pewnym czasie staw zostanie ponownie zwichnięty.
Zwyczajowe zwichnięcie barkuJeśli ten sam staw został dwukrotnie skręcony, to najprawdopodobniej warto poczekać na trzeci i czwarty raz. Zjawisko to nazywane jest zwykłym zwichnięciem stawu barkowego. Dziś termin ten prawie nie jest używany, a problem opisany przez niego nazywa się chroniczną niestabilnością stawu barkowego.
Niestabilność wynika z faktu, że więzadła i tkanki odpowiedzialne za utrzymanie kości ramiennej przestają prawidłowo wykonywać swoje funkcje. Najczęściej na zwykłe zwichnięcie stawu barkowego wpływ mają młodzi ludzie. Jeśli problem występuje po trzydziestu latach, prawdopodobieństwo ponownego przemieszczenia jest niewielkie.
W każdym razie, jeśli istnieje precedens, najlepiej natychmiast zwrócić się do specjalisty i nie sprawdzać swoich stawów pod kątem siły, a przez to pogarszać stan tkanek chrząstki.
Leczenie zwykłego zwichnięcia stawu barkowego
Istnieje opinia, że regularne ćwiczenia pomagają w chronicznej niestabilności stawu barkowego. Nie rozpoczynaj samoleczenia z tym! Faktem jest, że stres fizyczny na szkolenie zamiast odzyskiwania może prowadzić do powtarzających się dyslokacji, a to tylko pogorszy stan aparatu, który stabilizuje staw barkowy.
Istnieje kilka optymalnych opcji leczenia:
- Artroskopowa operacja Bankarta z nawykowym zwichnięciem jest uważana za drogę wyjścia z pozycji numer jeden. Przeprowadza się go bez cięć. Na ciele jest tylko jedno małe przebicie, w które wkłada się kamerę. Eksperci badają stan stawu, po którym następuje kolejna para nakłuć, dzięki której za pomocą specjalnych urządzeń tworzona jest nowa zdrowa warga stawu (stara jest zwykle całkowicie wymazana).
- Operacja zwykłego zwichnięcia stawu barkowego pomaga prawie zawsze. Jeśli jednak dyslokacja jest stara lub towarzyszy jej oddzielenie wargi stawowej, wymagane jest zastosowanie minimalnie inwazyjnej metody. Technologia ta pozwala na przyjmowanie rozciągniętych kapsułek stawowych.
Najważniejszy etap w leczeniu nawykowego zwichnięcie barku jest rehabilitacja. Bolesne ramię przez trzy do sześciu tygodni jest naprawiane przez oponę, którą należy usuwać kilka razy dziennie przez cały czas ćwiczeń. W pełni angażować się w sport i stres ramię może być tylko trzy do czterech miesięcy po zabiegu.