Rzeżączka - objawy
Rzeżączka lub klaśnięcie - to jedna z najniebezpieczniejszych, a zarazem najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową. Ta infekcja jest spowodowana przez gonococcus, chorobotwórczy mikroorganizm, który, jeśli zostanie uwolniony na zewnątrz, natychmiast umiera. W związku z tym prawie niemożliwe jest uzyskanie rzeżączki w basenie, basenie i innych miejscach publicznych, a prawdopodobieństwo "złapania" tej nieprzyjemnej choroby podczas niezabezpieczonego stosunku płciowego z zakażonym partnerem jest bardzo wysokie.
Oczywiście, aby nie zarazić się rzeżączką i innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową, wskazane jest utrzymywanie bliskich relacji tylko z zaufanymi partnerami lub przynajmniej używanie prezerwatywy. Jednak w życiu każdej osoby są różne sytuacje, a ludzie, którzy żyją seksualnie, muszą wiedzieć, jakie są objawy rzeżączki.
Często chory nie wie nawet o swoim problemie, ponieważ przez długi czas nie odczuwa nieprzyjemnych doznań. U kobiet postać bezobjawowa występuje znacznie częściej niż u mężczyzn, ale komplikacje po przebytej chorobie u dziewczynek są zwykle znacznie trudniejsze i poważniejsze. Niemniej jednak, po zakończeniu okresu inkubacji (do 10 dni), zwykle odnotowuje się pierwsze objawy rzeżączki. Zakażenie gonococcus może występować zarówno ostro, jak i przewlekle.
Objawy ostrej rzeżączkiZwykle na obszarze narządów płciowych pojawiają się oznaki choroby - mogą to być ropne lub śluzowe wydzieliny, ból, pieczenie, świąd, obrzęk prącia u mężczyzn lub wargi sromowe u kobiet. Pacjenci obawiają się częstych i bardzo bolesnych chęci pójścia do toalety. Ponadto wzrost węzłów chłonnych jest charakterystyczny dla ostrej rzeżączki, a na skórze może pojawić się egzema. W rzadkich przypadkach dotyczy to błon śluzowych odbytnicy, oczu i jamy ustnej.
W przewlekłej rzeżączce wszystkie te objawy mogą nie występować, zwłaszcza u kobiet, ale jednocześnie powodują poważne zmiany w narządach płciowych, często skutkujące niepłodnością, jak również nieodwracalne uszkodzenie wszystkich ważnych narządów człowieka - mózgu, wątroby, nerek, serca, układ nerwowy itp.
Jeśli zauważysz objawy wskazujące na możliwą infekcję gonokokową, wiele osób zakłopotanych jest na wizytę u lekarza, lub z innych powodów rozpoczynają oni samodzielne podawanie leków. W takim przypadku najprawdopodobniej nie przyniesie pożądanego rezultatu, ale tylko przyczyni się do przejścia ostrej postaci w chroniczny, zaniedbany etap, co z kolei spowoduje poważne konsekwencje dla organizmu. W związku z tym, gdy wykryje się objawy rzeżączki, szczególnie u kobiet, należy natychmiast znaleźć optymalne leczenie razem z lekarzem i natychmiast rozpocząć przyjmowanie leków.
Leczenie rzepaku Najważniejszą rzeczą, którą należy zrobić, gdy wykryje się pierwsze objawy rzeżączki, jest przeprowadzenie kompleksowego testu - ogólnego rozmazu, wysiewu z kanału szyjki macicy, pochwy lub cewki moczowej, a ponadto lekarz prowadzący ustali, które mikroorganizmy będą stanowiły florę pacjenta Diagnostyka PCR . 
a także ich wrażliwość na niektóre antybiotyki i bakteriofagi. W każdym przypadku leczenie rzeżączki jest indywidualne, w zależności od wyników analizy, płci, wieku i innych czynników. Najczęściej w leczeniu rzeżączki, takich leków jak Tsifran , Azytromycyna, Supraks, Tarivid, Floksal i wiele innych. W leczeniu ostrej, nieskomplikowanej rzeżączki wystarczy wziąć tylko jedną tabletkę. Ponadto, podczas przyjmowania antybiotyków, konieczne jest picie leków regulujących mikroflorę jelitową, na przykład Linex lub Hilak-forte, a także multiwitaminy w celu utrzymania ogólnej odporności.