Macierzyństwo Dziecko i opieka nad nim

Rodzina zastępcza

Statystyki pokazują, że dzisiaj rodzina zastępcza już dawno przestała być uważana za wyjątek społeczny. Rodziny i osoby samotne, aw niektórych krajach - pary małżeńskie osób tej samej płci wyrażają chęć zabrania dziecka do rodziny zastępczej. Wychowywanie dzieci w rodzinach adopcyjnych zależy przede wszystkim od wieku adoptowanego dziecka. Problemy rodziny adopcyjnej również zależą od tego czynnika.

Przybrana rodzina i noworodek

Zwykle każda rodzina adopcyjna woli adoptować dziecko w wieku noworodkowym - pomimo tego, że stworzy to wystarczająco dużo trudności przyszłym rodzicom. Jak wiesz, pierwsze sześć miesięcy jest dla dziecka okresem, w którym jest on najbliżej związany z matką energetycznie. A w pierwszych trzech miesiącach życia karmienie piersią zapewnia dziecku czysto praktyczną pomoc - na przykład zmniejsza szansę na astmę lub zapalenie żołądka i jelit w nim o 33%.

Tak więc na cechy rodziny adopcyjnej w tym przypadku wskazuje fakt, że nowi rodzice będą prawdopodobnie musieli w pewnym stopniu komunikować się z biologiczną matką dziecka - o ile okaże się to możliwe. Taki czynnik może wywoływać u rodziców zastępcy poczucie niepewności i pewną fobię.

Jest to całkowicie normalna sytuacja przewidziana przez ekspertów, która jest pierwszym problemem rodziny zastępczej, która przyjęła dziecko. W takich przypadkach rodzice zastępczy powinni pamiętać, że istnieje wsparcie psychologiczne dla rodzin zastępczych, których specjaliści pomogą im poradzić sobie z trudnościami, które się pojawiły.

Nastolatek w rodzinie zastępczej

Decyzja o zabraniu dziecka do rodziny zastępczej powinna być szczególnie dobrze przemyślana, jeśli chodzi o starsze dzieci. W takich przypadkach rodzice adopcyjni często muszą stanąć w obliczu odmowy i odrzucenia dziecka.

Szczególnie wielka cierpliwość i takt wymaga nastolatka w przybranej rodzinie. Dziecko w tym wieku postrzega swoją nową rodzinę i przybranych rodziców (zwłaszcza matkę!) Na dwa sposoby. Z jednej strony jest to kobieta, która oferuje mu swoją opiekę i miłość, z drugiej strony - poza wolą, kojarzy się ze swoją biologiczną matką, która zdradziła go i porzuciła.

Nastolatek w rodzinie zastępczej jest znacznie ostrzejszy niż młodsze dzieci, doświadczając następujących uczuć:

  • strach przed nieznanym;
  • lęk, że w teraźniejszości lub przyszłości rodzina adopcyjna porzuci ją - tak jak zdarzyło się to już w przeszłości - jego biologicznym rodzicom. Подросток в приемной семье

Dlatego należy starać się nakierować główne punkty wychowania w rodzinie zastępczej na wyeliminowanie tych obaw u dziecka. Jak to osiągnąć? Eksperci wskazują na dwa punkty:

  • rodzice adopcyjni nie powinni martwić się patologicznym nadzorem nad dzieckiem;
  • Rodzice adopcyjni powinni być całkowicie wolni od poczucia winy i skruchy wobec dziecka, a nie próbować odpowiadać za działania swoich biologicznych rodziców.

Jak powiedzieć dziecku, że mieszka w rodzinie zastępczej?

W jakim wieku lepiej jest dziecku powiedzieć, że jest adoptowany i mieszka w rodzinie zastępczej? Dzisiaj wszyscy psychologowie zgadzają się co do jednego: rób to, gdy dziecko jest w młodym wieku. Jeśli chodzi o bardziej konkretny termin, opinie ekspertów różnią się od siebie. Uważa się, że należy to zrobić w wieku ośmiu lat. Inni uważają, że trzeba poczekać, aż dziecko skończy 11 lat, ponieważ w tym okresie dziecko jest już w stanie samodzielnie wyciągnąć wnioski logiczne i semantyczne na podstawie wniosków.

Oboje jednak zgadzają się, że informacje powinny być przekazywane dziecku stopniowo, za pomocą powtarzających się pozytywnych zwrotów lub czynności - na przykład pieszczoty dziecka lub czytanie jego ulubionej książki w atmosferze spokoju i ciepła.

Jednak rodzina adopcyjna musi być przygotowana na to, że dziecko postrzega wiadomość o jego adopcji jako bardzo niejednoznaczną. Jego reakcję można wyrazić przez buntownicze zachowanie i agresywność - zarówno w stosunku do jego przybranych rodziców, jak i wobec biologicznych rodziców, a nawet nieznanych osób.

Eksperci tłumaczą to faktem, że po tych informacjach dziecko czuje się winne, nie wiedząc, po czyjej stronie pójść. Wydaje mu się, że kochając swoją nową rodzinę i przybranych rodziców, zdradza swoich biologicznych rodziców i vice versa. Uważają również, że ta reakcja jest związana z objawami zespołu pourazowego (PTSD). Ze spokojnymi i szczerymi rozmowami rodzice powinni stopniowo przyzwyczajać dziecko do idei, że jego adopcja była aktem miłości z ich strony. Możesz porozmawiać o życiu dzieci w domach zastępczych i domach dla sierot, porównując je z życiem dzieci w pieczy zastępczej.

Jeśli rodzice nie mogą sami pomóc swojemu dziecku, muszą skontaktować się z usługą oferującą pomoc psychologiczną w celu wspierania rodzin.

Przyspiesz rodzinę i prawo

Zanim zabierzesz dziecko do rodziny zastępczej, musisz zapoznać się z aktami prawnymi określającymi proces adopcji. Ogólnie rzecz biorąc, są one takie same dla Rosji i Ukrainy. Przekazujemy im główne przepisy.

Według RSFSR: Помощь приемным семьям

Artykuł 127. Osoby mające prawo do adopcji

  1. 1. Adoptetami mogą być osoby dorosłe obu płci, z wyjątkiem:
    • osoby uznane przez sąd za niezdolne do pracy lub częściowo zdolne;
    • małżonkowie, z których jeden jest uznany przez sąd za niezdolnego do pracy lub częściowo zdolnego do pracy;
    • osoby pozbawione przez sąd praw rodzicielskich lub zastrzeżone przez sąd w zakresie praw rodzicielskich;
    • Osoby zawieszone w obowiązkach opiekuna (opiekuna) za nienależyte wykonanie obowiązków powierzonych mu na mocy ustawy;
    • byłymi rodzicami adopcyjnymi, jeżeli adopcja została anulowana przez sąd z powodu ich winy;
    • osoby, które przeszły lub były w przeszłości karane, podlegały lub były przedmiotem postępowania karnego (z wyjątkiem osób, których postępowanie karne zostało umorzone z powodów rehabilitacyjnych) za zbrodnie przeciwko życiu i zdrowiu, wolności, honoru i godności osoby (z wyjątkiem bezprawnego umieszczenia w szpitalu psychiatrycznym, zniesławienia i zniewagi), integralności seksualnej i wolności seksualnej jednostki, wobec rodziny i nieletnich, zdrowia publicznego i moralności publicznej, a także przeciwko społeczeństwu bezpieczeństwo th;
    • - Osoby mieszkające w pomieszczeniach mieszkalnych, które nie spełniają zasad i przepisów sanitarnych i technicznych.
  2. 2. Osoby, które nie pozostają w związku małżeńskim, nie mogą adoptować tego samego dziecka razem.
  3. 3. Jeżeli istnieje kilka osób chętnych do adopcji tego samego dziecka, prawo pierwszeństwa przyznaje się krewnym dziecka, z zastrzeżeniem obowiązkowej zgodności z wymogami ust. 1 i 2 niniejszego artykułu oraz z interesami przysposobionego dziecka.

    4. Artykuł 128. Różnica wieku między przysposabiającym a adoptowanym dzieckiem

    1. Różnica wieku między adoptującym i adoptowanym dzieckiem musi wynosić co najmniej szesnaście lat. Z powodów uznanych przez sąd za ważne, różnica wieku może zostać zmniejszona.
    2. Kiedy dziecko jest adoptowane przez ojczyma (macocha), obecność różnicy wieku ustalonej w paragrafie 1 tego artykułu nie jest wymagana.
    3. Rozwiązanie umowy o rodzinie zastępczej następuje w następujących przypadkach:

    Artykuł 141. Podstawy zniesienia adopcji dziecka

    1. Adopcja dziecka może zostać anulowana w przypadkach, w których rodzice adopcyjni nie wypełniają obowiązków powierzonych im przez rodziców, nadużywają praw rodzicielskich, nadużywają przysposobionego dziecka, są pacjentami z przewlekłym alkoholizmem lub uzależnieniem od narkotyków.
    2. Sąd ma prawo do anulowania adopcji dziecka z innych powodów w oparciu o interesy dziecka i uwzględniając poglądy dziecka.

    Artykuł 142. Osoby posiadające prawo do wniosku o anulowanie adopcji dziecka

    Prawo do żądania zniesienia adopcji dziecka przysługuje rodzicom, adopcyjnym rodzicom dziecka, przysposobionemu dziecku, które osiągnęło wiek czternastu lat, kuratorowi i kurateli, a także prokuratorowi.

    Семья приемные родители

    Na Ukrainie:

    Nie mogą być przybranymi osobami danej osoby:

    • częściowo zdolny, niezdolny;
    • pozbawiony praw rodzicielskich;
    • Osoby, które były już rodzicami adopcyjnymi i adopcja zostały zniesione z powodu ich winy;
    • zarejestrowane lub leczone w poradni psychologiczno-neurologicznej lub narkologicznej;
    • nadużywanie alkoholu i narkotyków;
    • nie ma stałego miejsca zamieszkania i stałego dochodu;
    • Inne osoby, których interesy są sprzeczne z interesem dziecka.

    Przewagę w adopcji mają krewni, osoby adoptujące kilku braci i siostry, obywatele Ukrainy i pary.

    Wszelkie komercyjne działania pośredniczące związane z adopcją na Ukrainie są zabronione.

    Adopcja wymaga zgody dziecka, z wyjątkiem przypadków, gdy dziecko nie jest w stanie wyrazić opinii na temat wieku lub stanu zdrowia.

    Wymagana jest również zgoda opiekuna / kuratora lub szkoły z internatem / domu dziecka, chociaż zgoda taka może być uzyskana decyzją organu opiekuńczego lub sądu (jeżeli adopcja jest w najlepszym interesie dziecka).

    Decyzja sądu w sprawie adopcji jest podejmowana z uwzględnieniem stanu zdrowia, sytuacji materialnej i rodzinnej rodziców adopcyjnych, motywacji do adopcji, osobowości i zdrowia dziecka, czasu, w którym przysposabiający już opiekuje się dzieckiem, postawy dziecka wobec rodziców adopcyjnych.

    Sąd nie ma prawa odmówić przyjęcia ze względu na to, że przysposabiający ma już lub może mieć dziecko.