Zator tłuszczowy
Od powikłań groźnych urazów związanych ze złamaniami rurowego i kości miednicy, często jest to tłuszcz zator. Choroba występuje również, gdy wstrząs anafilaktyczny lub kardiogenny, zapalenie trzustki, operacja i stan klinicznej śmierci. Aby zapobiec straszliwym konsekwencjom, trzeba wiedzieć, czym jest zator tłuszczowy i jak go nie dopuścić.
Występowanie syndromu zator tłuszczu
Statystyka medyczna jest nieubłagana: młode samce są najczęstszymi ofiarami zatoru tłuszczowego. Nie oznacza to jednak, że choroba nie może rozwinąć się u kobiet lub przedstawicieli innych kategorii wiekowych. Patogeneza choroby nie jest dobrze poznana, więc nie jest możliwe dokładne wyjaśnienie, dlaczego występuje zator tłuszczowy. Istnieje jednak hipoteza, że po zranieniu mikroskopijne cząsteczki tłuszczu, po połączeniu w dość duże zator, blokują naczynia włosowate i małe naczynia krwionośne. W wyniku późniejszej hydrolizy powstają kwasy tłuszczowe i inne produkty, które agresywnie działają na wewnętrzną powierzchnię naczyń w narządach.
Objawy zatoru tłuszczowego
W pierwszych godzinach złamań objawy zatoru tłuszczowego nie są zauważalne, ale kropelki tłuszczu już zaczynają gromadzić się we krwi. Po dniu lub dwóch, gdy znaczna ilość światła kapilarnego jest zablokowana, pacjent ma najmniejsze krwotoki w górnej klatce piersiowej, na szyi i pod pachami. Chorobie towarzyszą:
- duszność ;
- suchy kaszel;
- tachykardia;
- przepełnienie krwią segmentowanych naczyń siatkówki oka.
Pacjent ma sinicę, gorączkę i dezorientację.
Powstały skrzeplina tłuszczowa może być w spoczynku, ale czasami wraz z dopływem krwi dostaje się do ważnych narządów. W tym samym czasie, w wyniku zakrzepów wchodzących do mięśnia sercowego, następuje rozwój ostrej niewydolności serca, w płucach - niewydolność oddechowa, w nerkach - niewydolność nerek. Jeśli zakrzepy dostają się do mózgu, osoba cierpi na udar. Dokładne ustalenie rozpoznania pomaga w badaniu krwi w celu identyfikacji zatorów tłuszczowych (metoda Garda).
Leczenie zatoru tłuszczowego
Pod wieloma względami skuteczność leczenia zatorów tłuszczowych zależy od terminowości pierwszej pomocy w przypadku urazów i szybkiego transportu ofiary. Dzięki niewielkiemu zatorowi specjalna terapia nie jest wymagana, ponieważ tłuszcz jest stopniowo wydalany z organizmu przez mocz lub wchłaniany przez komórki. Dla takiego pacjenta pokazano pełny odpoczynek i podskórne podanie 30% eteru etylowego.
W ciężkim zatoru tłuszczowym:
- Przeprowadzono sztuczną wentylację płuc.
- Leki na receptę, które przyspieszają rozkład tłuszczu i hamują wchłanianie tłuszczu w naczyniach włosowatych, naczyniach krwionośnych:
- glukokortykoidy;
- Lipostabil
- Pentoksyfilina;
- Compalin;
- Essentiale i tak dalej
- W niektórych przypadkach przeprowadza się transfuzję świeżo mrożonego osocza i fibrynolizyny.
- Zalecane również żywienie dojelitowe i pozajelitowe, bogate w aminokwasy, enzymy, witaminy.
Zapobieganie zatorowi tłuszczowemu
Zapobieganie zatorowości tłuszczowej polega na szybkim przeprowadzeniu zabiegu chirurgicznego w przypadku złamań (nie wyklucza amputacji kończyny). Pierwszego dnia pacjent powinien znajdować się pod ścisłym nadzorem, przy czym wszystkie zabiegi medyczne należy przeprowadzać z najwyższą ostrożnością. Bezpośrednio przed transportem pacjenta stosuje się pasma immunizacji. Po otrzymaniu pourazowych uszkodzeń mózgu konieczne jest pilne odwołanie się do neuropatologa, ponieważ w tym przypadku niezwykle trudno jest zdiagnozować zator tłuszczowy.