W górach Ameryki Północnej rośnie roczna roślina wilczomlecz frędzlami. Na wiosnę roślina ta z zaokrąglonymi zielonoszarymi liśćmi nie jest zauważalna. Ale w połowie lata krzewom milkweed przybiera formę eleganckiej wykrochmalonej koronki dzięki śnieżnobiałej granicy przylistków. Nic dziwnego, że nazywany jest także "górskim śniegiem", "wczesnym śniegiem", a czasami "panną młodą". Same kwiaty mleczne otaczały małe i niepozorne.
Ten kwiat jest z powodzeniem stosowany w rabatce i mixborders, granice i klombów jako tło, na którym jasne byliny, które czasami nie są ze sobą zgodne, można wyraźnie zobaczyć. Euphorbia graniczy idealnie w harmonii z żółtymi, czerwonymi, pomarańczowymi kwiatami i zielonymi roślinami ozdobnymi.
Ten kwiat jest całkowicie bezpretensjonalny i praktycznie nie wymaga opieki. Jego śnieżnobiałe czapki można znaleźć wszędzie: na opuszczonych łóżkach na przystankach autobusowych, stacjach benzynowych iw innych nieoczekiwanych miejscach. Rozprzestrzeniając się poprzez samosiewanie, wilczomlecz będzie rósł na każdej glebie. Jedyne, co szczególnie lubi, to słońce.
Inne rodzaje wilczomlecza są uprawiane jako kwiat domowy, a ich pielęgnacja polega na dostatecznym oświetleniu i bardzo rzadkim podlewaniu. Gatunki pokojowe obejmują sukulenty: białe, niebieskie, sferyczne, Euphorbia Mil i wiele innych.
Najczęściej ten kwiat jest rozmnażany przez sadzonki i nasiona. Aby rozmnożyć roślinę wegetatywnie, pokrój sadzonki i włóż je do wody. W tym czasie mleczny sok, który utrudni korzenie, przestanie się wyróżniać. Następnie sadzonki muszą być suszone w temperaturze około 25 ° i posadzone w mieszaninie gleby składającej się z torfu i piasku. Roślina zakorzeni się za około trzy tygodnie.
Do uprawy mleczu graniczącego z nasionami trzeba je wysiać późną jesienią lub wczesną wiosną. Około w dziesięć dni są pędy. Po pojawieniu się pierwszego prawdziwego ulotki należy wyrzucić. W otwartym terenie przeszczepy mogą być przenoszone dopiero po zapewnieniu dostatecznie ciepłej pogody, ponieważ młode rośliny nie mogą w ogóle wytrzymać mrozów. Ponieważ krzewy otoczonych wilczomleczami rosną wystarczająco duże, to przy sadzeniu sadzonek między roślinami należy pozostawić co najmniej 30 cm.
Euphorbia rodzi się i sam się obrasta, a rośliny, które wyrosły w ten sposób, okazują się mocniejsze i trwalsze niż te, które są ręcznie uprawiane.
Wilczomlecz rośnie bardzo szybko i pod koniec lata jego krzewy osiągają czasami wysokość 80 cm. Kwitnienie trwa od połowy lata do mrozów.