Wirus Epsteina-Barra - objawy
Wirus Epstein-Barr to ludzki wirus opryszczki typu 4. Nazwany na cześć brytyjskich wirusologów Michaela Epsteina i Yvonne Barr, którzy jako pierwsi zidentyfikowali tego typu wirusa z materiałów złośliwych chłoniaka, który obserwuje się w niektórych krajach afrykańskich.
W jaki sposób transmitowany jest wirus Epstein-Barr?
Wirus Epstein-Barr jest jedną z najczęstszych infekcji wirusowych, ponieważ jest bardzo łatwy do złapania. Uważa się, że około 90% ludzi jest nosicielami wirusa lub we krwi znajdują się przeciwciała, co wskazuje na chorobę wieku dziecięcego.
Najczęściej zakażenie odbywa się za pośrednictwem kropelek w powietrzu lub dróg krajowych, rzadziej w wyniku transfuzji krwi lub kontaktów seksualnych. Zakażona osoba wydziela wirusa i może stać się źródłem infekcji w ciągu 18 miesięcy od zakażenia. Pacjenci z mononukleozą zakaźną w stadium przewlekłym są stałym źródłem infekcji.
Objawy wirusa Epstein-Barr
W pierwotnym zakażeniu objawy wirusa Epsteina-Barra mogą nie być obserwowane (bezobjawowe) lub objawiać się infekcją dróg oddechowych. Najczęściej wirus jest przyczyną zakaźnej mononukleozy. Okres inkubacji choroby wynosi od 3 do 8 tygodni.
Objawy ostrej postaci są takie same jak w przypadku ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego:
- wzrost temperatury;
- ból gardła;
- bóle głowy;
- ból mięśni.
Do specyficznych objawów odróżniających chorobę wywołaną przez wirus Epstein-Barr od innych ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego należą:
- wzrost węzłów chłonnych;
- powiększona wątroba i śledziona;
- zmiany skórne z wirusem opryszczki pospolitej;
- zwiększenie liczby limfocytów i monocytów we krwi.
W większości przypadków forma ostra nie wymaga specjalnego leczenia i jest traktowana tak samo jak przeziębienie.
Najczęściej choroba Epsteina-Barra nie powoduje żadnych skutków, pacjent odzyskuje lub staje się utajonym nosicielem wirusa. Jednak infekcja może przekształcić się w chroniczną nawracającą lub przewlekłą postać ostrą. W rzadkich przypadkach, uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, rozwój zapalenia nerek, zapalenie wątroby.
Jak niebezpieczny jest wirus Epstein-Barr?
Biorąc pod uwagę wszechobecność rozprzestrzeniania się, a także fakt, że większość ludzi cierpi na tę chorobę we wczesnym wieku, nawet nie wiedząc o tym, może powstać pytanie: czy wirus Epstein-Barr jest w ogóle niebezpieczny i co powoduje takie zainteresowanie ze strony lekarzy.
Faktem jest, że chociaż sama choroba może być uważana za nieszkodliwą i pozbawioną konsekwencji, to właśnie ten wirus wiąże się z rozwojem wielu dość poważnych chorób. Chociaż w większości przypadków pacjent odzyskuje przytomność, ostry proces zakaźny może spowodować rozwój:
- przewlekła mononukleoza zakaźna;
- zespół przewlekłego zmęczenia ;
- rozwój chorób autoimmunologicznych;
- rozwój procesów onkologicznych.
Ze względu na fakt, że rozwój niektórych form raka jest związany z tym wirusem, ignorowanie objawów choroby może być niebezpieczne.
Diagnostyka wirusa Epstein-Barr
Co do zasady, ustalenie diagnozy jest wymagane w rozwoju chronicznych postaci choroby z groźbą powikłań, a także w planowaniu ciąży.
Niespecyficzne testy, które mogą wskazywać zarówno na Epstein-Barr, jak i inne infekcje wirusowe obejmują:
- Ogólny test krwi. Występuje niewielka leukocytoza, limfocytonocytoza z nietypowymi komórkami jednojądrzastymi, w niektórych przypadkach niedokrwistość hemolityczna, możliwa trombocytopenia lub trombocytoza.
- Biochemiczne badanie krwi . Stwierdzono wzrost poziomu transaminaz, LDH i innych enzymów i białek fazy ostrej.
W celu dokładnego rozpoznania w obecności wskaźników przeprowadza się test immunoenzymatyczny na wirusa Epsteina-Barra.