Edukacja środowiskowa dzieci w wieku szkolnym
Powszechnie wiadomo, że dziś na świecie istnieje trudna sytuacja ekologiczna. Globalne ocieplenie, wyginięcie rzadkich gatunków zwierząt, rosnąca częstotliwość pożarów lasów, huragany i powodzie powodują niepokojących naukowców środowiskowych na całym świecie. Rozwój cywilizacji (urbanizacja, rozkwit przemysłu) doprowadził do nadmiernego zanieczyszczenia środowiska, a jego stan pogarsza się z roku na rok. Jednocześnie głównym problemem współczesnego społeczeństwa jest niedbała postawa ludzi wobec natury, brak elementarnej edukacji ekologicznej wśród ludności naszej planety.
Nowoczesne programy nauczania starają się nadążyć za edukacją ekologiczną dzieci w wieku szkolnym. Jednak rodzice i nauczyciele powinni wiedzieć, że mówienie o środowisku powinno rozpocząć się na długo przed szkołą. Rozwój kultury środowiskowej powinien zostać wprowadzony od dzieciństwa, aby dziecko, będąc już uczniem, miało już pewną wiedzę w tym zakresie.
Edukacja ekologiczna dla dzieci w wieku szkolnym
Podejście do edukacji ekologicznej młodych i starszych uczniów jest znacząco różne. Przede wszystkim różnica polega na tym, że nauczyciel przekazuje informacje swoim uczniom. Prace nad edukacją ekologiczną młodszych dzieci w wieku szkolnym powinny odbywać się w zabawny sposób. Obejmuje wykorzystanie następujących metod:
- teoretyczne badania ekologii;
- wędrówki i wycieczki do natury (w lesie, polu, do zbiornika) w celu obserwacji zjawisk naturalnych;
- bezpłatna komunikacja na temat relacji "człowiek - natura".
Dzieci w wieku szkolnym powinny przekazywać informacje w dawkach, w oparciu o podstawowe pojęcia z historii naturalnej. Na przykład, na początku dziecko musi nauczyć się, że natura nie jest własnością ludzi, ale żywą istotą i nie może być obrażona. Dzieci muszą nauczyć się odróżniać dobro od zła: karmienie ptaków jest dobre, łamanie gałęzi drzew jest złe, sadzenie drzewa jest właściwe, a zbieranie kwiatów jest złe. Zaleca się prowadzenie zajęć z gier mających na celu opanowanie tego materiału. Będąc w przyrodzie, należy uczyć dzieci o podstawowej metodzie naukowej - obserwacji. Szkoła podstawowa nie wymaga żadnej analizy, a jedynie gromadzenie bazy wiedzy.
Porozumiewanie się ze zwierzętami w domu i na żyjących rogach przynosi owoce. Na początku dzieci komunikują się ze zwierzętami, ponieważ jest to po prostu interesujące; wtedy przychodzi moment, kiedy dziecko uświadamia sobie, że dbanie o żywą istotę jest dobre, przyjemne i słuszne, a później przychodzi zrozumienie potrzeby takiej opieki.
Kiedy dzieci, które otrzymują taką edukację środowiskową, dorastają i stają się licealistami, dużo łatwiej jest z nimi pracować. Starsi uczniowie, którzy są zainteresowani ekologią, mogą być zorganizowani w ekologiczne koło, w którym mogą prowadzić szczególnie interesujące badania, a nawet eksperymenty naukowe. Oprócz zwykłych ćwiczeń teoretycznych i praktycznych, możesz zorganizować:
- tematyczne dyskusje, debaty, rozmowy;
- "Gry ekologiczne": "Co? Gdzie? Kiedy? "," Brain-ring ", olimpiady i quizy;
- szkolne talk show.
Potrzeba moralnej i ekologicznej edukacji uczniów powinna być rozumiana nie tylko przez nauczycieli historii naturalnej. Zaszczepić dzieciom miłość i szacunek dla natury, zainteresować młodsze pokolenie problemami środowiskowymi - jest to jeden z celów nowoczesnej edukacji. Nie tylko szkoła, ale także środowisko rodzinne powinny pomóc dziecku zrozumieć znaczenie tego problemu. Kto wie, może to Twoje dziecko stanie się sławnym ekologiem w przyszłości i znajdzie rozwiązanie problemu ratowania przyrody przed zniszczeniem.