Dżuma u psów, która nadal może być nazywana chorobą Kare, distemper lub plaga drapieżników, jest wyjątkowo niebezpiecznym stanem zdrowia zwierzęcia. Choroba może rozprzestrzeniać się poprzez unoszące się w powietrzu kropelki lub przez kontakt, a także przez układ trawienny. Wiele dzikich zwierząt może zarazić zarazę, ale nie człowieka ani kota.

Grupa ryzyka dla choroby Kare obejmuje:

  • psy, które nie otrzymały wymaganej szczepionki;
  • zwierzęta trzymane w niehigienicznych warunkach;
  • objawy dotyczące płytki nazębnej u szczeniąt są niezwykle częste, dopóki nie osiągną 3 miesiąca życia;
  • zwierzęta, które otrzymują nieregularne spożycie leków przeciwpasożytniczych i złe odżywianie.

Objawy dżumy u psów

Czas inkubacji choroby zwykle waha się od kilku dni do trzech tygodni. Ale z reguły pierwsze objawy obecności psów w jamie ustnej obserwuje się po 5-14 dniach od momentu zakażenia. Zazwyczaj wirus częściowo wpływa na organizm, preferując "siedzenie" w jednym konkretnym ciele. Wpłynęło to na pojawienie się warunkowej klasyfikacji szkodnika, dla każdego gatunku, który ma swoją własną charakterystykę:

  1. Nerwowa forma . Charakteryzuje się: kleszczem, drgawkami, skurczami mięśni. Pies wykazuje agresywną postawę, jest stale spragniony, ma wysoką gorączkę. Brak elementarnego leczenia prowadzi do paraliżu i śmierci z powodu uduszenia.
  2. Postać płucna . W tym przypadku miejscem dyslokacji choroby są płuca. Zwierzę praktycznie nie je, pije dużo, ma podwyższoną temperaturę ciała, słabość i stan zapalny migdałków. Bez leczenia stan pogarsza się szybko, pojawia się ropne wydzielanie z oczu i nosa, stolec staje się płynny i pojawiają się wymioty.
  3. Postać jelitowa . Choroba atakuje narządy, które biorą udział w procesie trawienia. Zwierzęta ciągle mdłe, masy kałowe są żółte i nieprzyjemnie pachną. Pies może zemdleć, na zębach pojawiają się ciemne plamy, a na języku biała patyna. Ponadto istnieje wysoka temperatura i nieugaszone pragnienie.
  4. Skórę , która jest uważana za najbardziej nieszkodliwą, jeśli wolno mi tak powiedzieć. Towarzyszy jej nieustannie hoduje wrzody, które pojawiają się na uszach, łapach łap, na żołądku i na psiej twarzy. Po pewnym czasie pęcherze zaczynają pękać, zamieniając się w rany. Te ostatnie leczą przez bardzo długi czas, co przyczynia się do wzrostu bakterii i infekcji w nich.

Ponadto, jakie objawy dżumy u psów będą towarzyszyć biegowi choroby, zależy od formy jej przebiegu. Na przykład piorunująca choroba Kare kończy się nagłą śmiercią zwierzęcia, przed którym nie było żadnych oznak infekcji. Charakterystyczną cechą ostrej postaci leku jest utrata apetytu, biegunka, pragnienie, wymioty i wypisywanie z nosa i oczu. Chronicznemu przeciekowi towarzyszy albo całkowity brak objawów, albo ich słaba manifestacja. Ten stan może trwać długo i nie przyciąga uwagi właściciela psa.

Dog distemper: objawy i leczenie

objawy szczeniąt

Jeśli właściciel zwierzęcia zauważył co najmniej jeden z powyższych symptomów choroby, musi natychmiast skontaktować się z weterynarzem. Na podstawie wyników wykonanych testów zostanie przepisane leczenie, które łagodzi nieprzyjemne i bolesne objawy. Musisz być przygotowany na to, że proces powrotu do zdrowia będzie długi i trudny, wymagający ogromnej opieki ze strony osoby. Pies potrzebuje dobrego, frakcjonalnego jedzenia, trzymania w ciepłym i zaciemnionym pokoju, leczenia antyseptycznego i przyjmowania leków.

Wszystkie powyższe dowody raz jeszcze potwierdzają znaczenie terminowego i regularnego szczepienia zwierzęcia, jako jedynego niezawodnego sposobu zapobiegania.