Zwichnięcie barku - leczenie bez operacji w domu
Zwichnięcie barku - utrata (zwichnięcie) stawu barkowego. Przód najczęściej występuje, chociaż istnieją odmiany tylne, górne, dolne i wnękowe. Pomimo odwracalności urazu może mu towarzyszyć uszkodzenie więzadeł, ścięgien, nerwów i naczyń krwionośnych.
Przyczyny zwichnięcia barku
Ramię na ramieniu jest jednym z najbardziej ruchliwych, więc uszkodzenie zwichniętego ramienia jest niezwykle powszechne. Dyslokacje są wrodzone i nabyte. Nabyte dyslokacje często występują podczas treningów i gier - ławki, podciągnięcia, uderzenia piłki, ale główne przyczyny obrażeń to:
- siła uderzenia w okolicy barku;
- upaść na wyciągniętą rękę;
- skręcanie ramienia siłą.
Według lekarzy najniebezpieczniejszą rzeczą w tym urazie jest to, że wystarczy niewielka ilość siły, aby przesunąć ramię. W niektórych przypadkach prawdopodobieństwo urazu wzrasta wielokrotnie, na przykład w przypadku zwykłego zwichnięcia, chorób stawów. W okresie dojrzewania staw barkowy może być "rozluźniony" ze względu na fizjologiczne cechy tego okresu. We wszystkich tych przypadkach konieczne jest unikanie niebezpiecznych sytuacji i zapobieganie upadkom i innym incydentom.
Zwichnięte ramię - objawy
Zwichnięte ramię daje taki dyskomfort, że nie można zignorować urazu, w przeciwieństwie na przykład do niektórych rodzajów złamań, z którymi ludzie mogą chodzić przez kilka dni bez pomocy lekarza. Główne oznaki zwichnięcia barku:
- silny ból, z uszkodzeniem nerwów i naczyń krwionośnych - mrowienie, drętwienie, zasinienie i obrzęk zranionej ręki;
- staw barkowy wygląda i odczuwa nienaturalny wpływ - wybrzuszenia, opadanie itp., często ranny trzyma rękę jak dziecko.
Pierwsza pomoc przy zwichnięciu barku
Odpowiednia pomoc w nagłych wypadkach w przypadku zwichniętego urazu barku jest gwarancją pomyślnego powrotu do zdrowia bez powikłań. Zwykła osoba nie powinna próbować samodzielnie unieruchamiać złącza - wymaga to umiejętności, które posiada jedynie traumatolog, więc ofiara musi zostać wysłana do szpitala. Przed transportem należy zamocować ramię tak, aby ramię się nie poruszało. Jeśli to możliwe, pożądane jest wykonanie zimnego kompresu. Unieruchomienie dla zwichnięcia barku (w zależności od złożoności) powinno trwać od 1 do 4 tygodni, w przeciwnym razie zwichnięcie może stać się nawykowe.
Jak wyprostować ramię?
Zmniejszenie zwichnięcia barku wykonuje się na różne sposoby - kiedyś Hipokrates, Meszkow, Janelidze i inni lekarze, którzy oferowali swoje techniki, zajmowali się tym problemem. Przed zabiegiem wymagane jest znieczulenie. W przypadku nieskomplikowanej traumy, narkotyczne środki przeciwbólowe i novokainę lub lidokainę wstrzykuje się do obszaru dotkniętego chorobą. W przypadku złożonego urazu (z uszkodzeniem tkanki i złamaniami) pacjent poddawany jest znieczuleniu ogólnemu przed manipulacją.
Jednym z mniej traumatycznych i najskuteczniejszych jest redukcja zwichnięcia ramion przez Kocher. Dzięki tej metodzie traumatolog wykonuje szereg następujących po sobie działań:
- bierze rękę za nadgarstek i dolną trzecią część barku;
- zgina ramię w łokciu pod kątem prostym;
- ciągnie ramię wzdłuż osi barku i jednocześnie naciska na ciało;
- obraca ramię tak, że łokieć obraca się w żołądku;
- obraca ramię do przodu (łokieć przed żołądkiem);
- odwraca się ponownie, tak aby łokieć był blisko brzucha.
Jak prawidłowo wyprostować ramię?
W nagłych przypadkach może pojawić się pytanie, jak samodzielnie skorygować skręcenie ramienia. Jeśli nie możesz skorzystać z wykwalifikowanej pomocy medycznej, możesz spróbować przeprowadzić manipulację opracowaną przez Hipokratesa. Pacjent powinien zostać umieszczony na kanapie na plecach, chwycić za zranione ramię za rękę, a jego noga powinna opierać się o pachę ofiary. Zmniejszenie zwichnięcia barku następuje jednocześnie, ściskając dłoń i wciskając głowę kości ramiennej z piętą w staw. Prawidłowość zabiegu monitoruje się rentgenem.
Zwichnięcie ramienia - leczenie
Łagodne dyslokacje, którym nie towarzyszą złamania i uszkodzenia nerwów, naczyń krwionośnych, mięśni i skóry, po założeniu kości ramiennej w pozycji anatomicznej wymagają jedynie okresu odpoczynku. W tym czasie torebka stawowa, mięśnie i więzadła powracają do normy, a po usunięciu tynku szyny nie pozwalają na wystąpienie zwykłego zwichnięcia. Zadanie, w jaki sposób leczyć zwichnięty bark, ma miejsce, gdy złożone, stare i znajome dyslokacje.
Poniższe procedury mogą być stosowane w celu przyspieszenia gojenia się obrażeń, zmniejszenia obrzęku i przywrócenia ruchomości stawu z powodu przemieszczenia się łopatki podczas i po unieruchomieniu:
- masaż leczniczy;
- magnetoterapia;
- promieniowanie podczerwone;
- Mikrofale, UHF-terapia;
- elektroforeza lecznicza;
- aplikacje parafinowe.
Operacja dyslokacji
Konieczna jest interwencja chirurgiczna w przypadku urazu barku nawykowe zwichnięcie . Operacja Laterzhe'a z dyslokacjami ramion jest zalecana, gdy kość tworząca krawędź jamy stawowej zostanie usunięta. Ta interwencja chirurgiczna pomaga uniknąć nawracających urazów i polega na uzupełnieniu brakującej masy kostnej.
Operacje przemieszczenie barku są potrzebne, gdy:
- niezdolność do ustawienia złącza w sposób konserwatywny;
- potrzeba tworzenia normalnej torebki stawowej z powodu rozciągania, łzawienia;
- pojawienie się stan zapalnych, włóknistych tkanek, wzrostów i innych struktur;
- pęknięcia więzadeł, chrząstek, ścięgien, które trzeba zszyć.
Zwyczajowe zwichnięcie ramienia - leczenie bez operacji
Leczenie zwichnięcia barku bez operacji, jeśli uszkodzenie stało się nawykowe, jest nierealne. Maść do zwichnięcia barku, a także innych leków o działaniu lokalnym (kremy, żele), tylko zmniejsza nasilenie objawów. Następujące leki stosowane są w celu zwiększenia stabilności ramion, wzmocnienia więzadeł i tkanki chrzęstnej:
- Leki przeciwzapalne niesteroidowe (diklofenak, ketorolak, ketoprofen, indometacyna, piroksykam).
- Chondroprotektory (Don, Teraflex, Alflutop, Artra, Hondrolon, Elbona).
- Kompleksy witaminowo-mineralne (Arthrievit, Ortomol Arthro Plus, SustaNorm, Collagen Ultra).
Jak leczyć zwichnięcie barku w domu?
Po ustaleniu zwichnięcia w szpitalu konieczne jest kontynuowanie leczenia w domu. Co zrobić, jeśli zwichniesz ramię:
- Po nałożeniu szyny tynkarskiej upewnij się, że twoja ręka jest całkowicie spokojna.
- W obecności zespołu zapalnego lub bólu - przyjmuj przepisane leki, udaj się do fizjoterapii.
- Wzmacniaj kości i stawy, przyjmując kompleksy witaminowe i mineralne, chondroprotektory.
- Po usunięciu tynku - ostrożnie opracuj ramię i ramię.
Zwichnięte ramię - środki ludowe
Liczne środki ludowe do zwichnięcia barku skutecznie łagodzą stany zapalne i środki przeciwbólowe.
- Kiedy dobrze obrzęk stawów, pomaga kompres alkoholowy. Gaza zwilża się wódką lub rozcieńcza alkoholem na pół, nakłada na staw i przykrywa papierem kompresyjnym i ręcznikiem. Zachowaj kompres przez 30 minut.
- Aby przyspieszyć gojenie stawu, tradycyjna medycyna zaleca okłady z ciepłego mleka. Zwiniętą gazę czterokrotnie zwilżoną ciepłym mlekiem i przyłożoną do stawu barkowego, owiniętą na wierzchu folii kompresyjnej i ręcznika. Zmień kompres po schłodzeniu, powtarzając procedurę przez 30 minut.
Rosół piołun (lub wrotycz) z silnym bólem
Składniki:
- świeże liście piołunu (lub wrotyczu);
- 0,5 litra wody.
Gotowanie i picie
- Wlej surową wodę i gotuj przez około 20 minut.
- Zwilż gazy z chłodzonym bulionem, nałóż kompres na złącze.
- Zwilż gazy jako rozgrzewające. Czas trwania procedury wynosi 20-30 minut.
Zwichnięcie barku - konsekwencje
Nieprzestrzeganie zaleceń lekarza w przypadku obrażeń prowadzi do katastrofalnych konsekwencji. Co to jest niebezpieczne przemieszczenie barku w przypadku braku leczenia:
- występowanie nawykowego zwichnięcia;
- zmiany zwyrodnieniowe w stawie;
- uszkodzenie nerwów obwodowych, co prowadzi do ograniczenia ruchliwości ręki, zaburzenia wrażliwości.
Ćwiczenia na ramionach
Wczesny powrót do zdrowia po zwichnięciu barku musi obejmować ćwiczenia fizyczne, a im dłużej trwa unieruchomienie, tym ważniejszy jest ten etap rehabilitacji. Ćwiczenia po kontuzji barków mają na celu wzmocnienie mięśni i zwiększona mobilność. Aby uzyskać najlepszy efekt, musisz zacząć od najprostszych ćwiczeń i niewielkiej liczby powtórzeń. Po wzmocnieniu mięśni możesz dodawać powtórzenia i wchodzić do ładunku. Na pierwszym etapie możesz:
- zgiąć i rozprostować łokieć i palce poszkodowanego ramienia;
- wykonywać ruchy obrotowe o małej amplitudzie, przesuwać rękę w bok;
- podnieść ból ręki, zapewniając jej zdrowie.
Celem poniższych ćwiczeń jest uformowanie silnego gorsetu mięśniowego wokół uszkodzonego stawu.
- Siedząc na twardym krześle, z rękami ułożonymi w talii, łokciami od siebie w przeciwnych kierunkach. Ramiona jak najwięcej podnoszą się, wciągają w głowę, a następnie powoli obniżają.
- Siedząc na krześle oprzyj się o oparcie. Dłoń umieszczona w talii, łokcie rozpływają się. Powolne ruchy ramion w tę iz powrotem na najwyższym możliwym poziomie.
W następnym etapie (po 1-2-3 miesiącach po unieruchomieniu z powodu dobrego samopoczucia) można przejść do bardziej złożonych ćwiczeń, w tym ruchów o dużej amplitudzie, treningów z obciążeniem. Trzeci zestaw ćwiczeń pomaga wzmocnić mięśnie naramienne, bicepsy i triceps, co z kolei przywraca stabilność stawowi i minimalizuje możliwość nawrotów.