Erozja szyjki macicy nie jest nową chorobą. Żeńska połowa społeczeństwa boryka się z tym problemem od bardzo dawna. Pomimo faktu, że współczesna medycyna oferuje szeroką gamę metod leczenia erozji, wielu nadal preferuje metodę diaterkoagulacji szyjki macicy - testowaną przez wiele pokoleń. Diatermocoagulation erozji szyjnej jest praktykowane od 1926 roku.
Metoda opiera się na wpływie prądu wysokiej częstotliwości na dotknięty obszar nabłonka. W tym przypadku stosuje się dwie elektrody: jedna bierna jest zamknięta pod kością krzyżową pacjenta, druga aktywna z końcówkami o różnych kształtach jest zaprojektowana do wykonywania manipulacji. Temperatura w miejscu kontaktu osiąga 100 stopni. W rezultacie uwalniana jest duża ilość energii cieplnej, co przyczynia się do parowania płynu śródmiąższowego i koagulacji szyjki macicy. Sam proces kauteryzacji jest wystarczająco szybki, ale może być bolesny, dlatego stosuje znieczulenie miejscowe.
Koagulacja erozji szyjki przez prąd elektryczny jest najczęściej przepisywana kobietom, które już urodziły. Ta metoda jest również stosowana w leczeniu następujących chorób:
Głównym priorytetem tej techniki jest jej dostępność i rozpowszechnienie. Zgodnie z zaleceniami lekarza, kauteryzację wykonuje się w każdej klinice przedporodowej. Jednak sukces operacji zależy w dużej mierze od doświadczenia i profesjonalizmu lekarza. Faktem jest, że koagulacja erozji szyjki macicy nie odzwierciedla zdolności do kontrolowania głębokości niszczenia tkanek. W związku z tym w przypadku nieprawidłowo wykonanego kauteryzacji mogą pojawić się różne komplikacje:
Główną rolą w uniknięciu nieprzyjemnych konsekwencji po diatermocoagulacji szyjki macicy jest prawidłowe przygotowanie przed operacją. Przede wszystkim konieczne jest zapewnienie braku procesów zapalnych, ciąży i nowotworów złośliwych. Kauteryzację przeprowadza się najczęściej bezpośrednio po zakończeniu miesiączki lub, według uznania lekarza, tuż przed jej rozpoczęciem. Istnieje opinia, że zmniejsza to ryzyko endometriozy. Ze względu na wysokie prawdopodobieństwo powstawania blizn, metoda ta nie dotyczy kobiet, które nie rodziły.
Okres rehabilitacjiAby w pełni odzyskać i uniknąć ponownej interwencji, bardzo ważne jest przestrzeganie zaleceń i ograniczeń po diatermocoagulacji, a mianowicie:
Po zabiegu nieistotne krwawienie uważa się za prawidłowe, szczególnie w przypadku odrzucenia parcha przez 7-12 dni. Jeśli wszystko przebiegnie dobrze i bez komplikacji, proces gojenia potrwa około dwóch miesięcy.