Taką koncepcję, jak D-dimer, w medycynie zwykle rozumie się jako pojedyncze fragmenty włókien fibryny w krwioobiegu, których wzrost wskazuje na ryzyko powstawania skrzepów krwi. Same fragmenty są niczym innym, jak produktami cięcia fibryny. Okres ich życia nie przekracza 6 godzin. Dlatego ich koncentracja w krwiobiegu ciągle się zmienia.
Szczególną uwagę zwraca się na wskaźnik D-dimer podczas ciąży, stale, co tydzień, w porównaniu z normą jego poziomu we krwi. Rozważ ten znacznik bardziej szczegółowo i postaraj się szczegółowo opisać, jak powinien on się zmienić podczas porodu.
Przede wszystkim chciałbym zaznaczyć, że ten znacznik sam w sobie nie może wskazywać na rozwój jakiegokolwiek naruszenia. Tak więc zmianę stężenia we krwi fragmentów włókien fibryny można uznać jedynie za znak. Dlatego lekarze zawsze po otrzymaniu wyniku analizy D-dimer podczas ciąży, co nie jest zgodne z normą, przepisują dodatkowe badania. Biorąc pod uwagę ten fakt, kobieta w ciąży nie powinna w żadnym wypadku próbować odcyfrować wyniku samodzielnie, tk. może zależeć od wielu czynników (jaka jest ciąża na koncie, jeden owoc lub kilka itd.).
Jeśli mówimy o normie D-dimer podczas ciąży, której stężenie jest wskazane w ng / ml, to przede wszystkim należy powiedzieć, że w tym okresie występuje wzrost tego wskaźnika. Jest to bezpośrednio związane z faktem, że wraz z początkiem procesu ciążowego w ciele kobiety aktywowany jest układ krzepnięcia, więc ostrzega się przed możliwym krwawieniem wewnętrznym.
Już od pierwszych tygodni rodzenia dziecka wzrasta stężenie D-dimerów we krwi ciężarnej. Uważa się, że w pierwszym trymestrze ciąży jego stężenie jest 1,5 razy większe. Tak więc, na początku procesu noszenia dziecka, wynosi nie mniej niż 500 ng / ml, a pod koniec pierwszego trymestru - 750.
W drugim trymestrze ciąży liczba ta nadal rośnie. Pod koniec tego okresu jego stężenie osiąga 900 ng / ml. Jednak często może przekraczać 1000 ng / ml.
W trzecim trymestrze ciąży w przypadku braku naruszeń, tj. normalnie stężenie D-dimeru we krwi osiąga 1500 ng / ml. Tak więc, jak łatwo jest obliczyć, poziom tej substancji we krwi jest prawie trzy razy wyższy niż ten obserwowany na samym początku ciąży.
W jaki sposób ocenia się wyniki?Jak wspomniano powyżej, wskaźnik ten nie pozwala na dokładną ocenę sytuacji, aw większości przypadków jest wykorzystywany jako dodatkowe badanie w prowadzeniu koagulogram.
Faktem jest, że każdy organizm jest indywidualny, a procesy biochemiczne zachodzą w różnym tempie. Dlatego powyższe normy D-dimerów są warunkowe i często przekraczają ustalone granice.
Ponadto, oceniając wskaźniki, lekarze zawsze zwracają uwagę na przebieg procesu ciąży, obecność historii chorób układu krzepnięcia krwi. Na przykład w czasie ciąży z bliźniakami poziom D-dimeru nie jest normalny i znacząco przekracza jej Wyjaśnieniem tego zjawiska mogą być zmiany w układzie hormonalnym organizmu.
Tak więc, jak można zobaczyć na podstawie tego artykułu, jako dodatkowe badanie wykorzystano marker taki jak D-dimer. Oceniając wyniki, nie można porównać jego stężenia z ustalonymi normami, nie biorąc pod uwagę osobliwości ciążowych.