Wspólny kontrakt
Przykurcz (kontrakcja łacińska - skurcz, zwężenie) - ograniczenie ruchomości stawów, stan, w którym kończyna nie może być całkowicie zgięta lub nieugięta, związana z patologicznymi zmianami w otaczających tkankach tkanek. Najczęściej przykurcze występują podczas długotrwałej bezruchu stawu, po urazach, w wyniku czego rozpoczyna się zanik mięśni, a więzadła i ścięgna tracą elastyczność. Ale zjawisko to może być również spowodowane przyczynami neurologicznymi, chorobami zapalnymi mięśni i stawów, bliznami skóry i innymi problemami.
Rodzaje przykurczów stawów
Ze względu na ich pochodzenie są one wrodzone i nabyte. Wrodzone choroby obserwuje się z powodu niedorozwoju mięśni lub stawów. Nabyte kontrakty mogą być:
- neurogenne - w wyniku chorób lub urazów układu nerwowego;
- traumatyczne - w wyniku złamań, uszkodzenia stawów i tkanek okołostawowych, urazów lub oparzeń tkanek miękkich, po których następuje ograniczenie ich funkcjonalności.
Zakurcz stawu łokciowego
Najczęstszą przyczyną przykurczu stawu łokciowego jest nieregularna lub niepełna repozycja, brak dokładnego odwzorowania resztek po złamaniach w okolicy okołostawowej. W takich przypadkach ograniczenie ruchu jest spowodowane mechaniczną przeszkodą, a ponadto możliwe są krwotoki do stawu i pęknięcie worka stawowego. Jeżeli złamanie zostało prawidłowo umiejscowione lub znajdowało się daleko od stawu, rozwój przykurczu jest również możliwy z powodu unieruchomienia stawu. Mniej powszechne są przykurcze spowodowane ropnym zapaleniem stawów, rany szarpane lub rozległe oparzenia miękkich tkanek dłoni.
Leczenie przykurczu stawu łokciowego zależy bezpośrednio od przyczyn, które go spowodowały. W przypadku nieprawidłowo wzniesionych złamań, stosuje się interwencję chirurgiczną, a następnie powtarzane unieruchomienie. W innych przypadkach leczenie prowadzi się metodami zachowawczymi:
- masaże;
- fizjoterapia.
Często używane niesteroidowe leki przeciwzapalne .
Ramię wspólne stawów
Przywieranie tego stawu najczęściej występuje po siniakach i zwichnięciach, którym towarzyszy krwotok do stawu lub uszkodzenie tkanek okołostawowych. W szczególności częstą przyczyną jest rozrywanie lub rozdarcie ścięgien i więzadeł, choroby zapalne mięśni, odkładanie się soli.
W większości przypadków ograniczeniu mobilności towarzyszy bolesność we wspólnym regionie. Przykurcz stawu barkowego leczony jest chirurgicznie, z wyjątkiem przypadków spowodowanych przewlekłymi procesami zapalnymi.
Nakolanniki kolana
Najczęstszy przykurcz stawu kolanowego, który rozwinął się w wyniku unieruchomienia kończyny ze złamaniem biodra lub goleni. W takim przypadku mięśnie szybko tracą swoją siłę, a ścięgna i ścięgna - elastyczność. Tak więc, po 6 tygodniach unieruchomienia, sztywność torebki stawowej może wzrosnąć 10 lub więcej razy. Nie-traumatyczne przyczyny rozwoju takich przykurczów są najczęściej 
staje się gonarthrosis, powodując zmiany zwyrodnieniowo-dystroficzne w strukturze stawu.
Leczenie chirurgiczne (usuwanie blizn, wydłużanie mięśni itp.) Jest stosowane w przypadku niepowodzenia leczenia zachowawczego.
Ankle Contracture
Najczęściej rozwija się z powodu uszkodzenia więzadeł i ścięgien, ponieważ takie obrażenia stanowią do 12% wszystkich uszkodzeń kostki. Ponadto, możliwe jest rozwinięcie przykurczu po utrwaleniu, szczególnie niewłaściwego stawu, z kruche pęknięcia i artroza. Leczenie może być zarówno zachowawcze, jak i chirurgiczne.