Cilantro to coroczne zioło rodziny parasolowej. To korzenno-aromatyczne zioło znane jest przede wszystkim jako przyprawa, szczególnie w kuchni wschodniej. W gotowaniu stosuje się samą roślinę, która nazywa się kolendrą i nasiona (kolendra). Świeże zioła kolendrowe dodawane są do sałatek, zup i dań mięsnych, a nasiona stanowią doskonałą przyprawę do mięsa, ryb, ogórków, pikli, a nawet pieczywa.
Cilantro jest znany ludziom od ponad 5000 lat. Początkowo był używany do celów leczniczych i zaczął być używany jako przyprawa znacznie później. Cilantro zawiera witaminy P, B1, B2, beta-karoten, rutynę, dużą ilość witaminy C. Liście rośliny zawierają olejki eteryczne, pierwiastki śladowe (w szczególności magnez, żelazo, mangan), pektyny, garbniki. Ponadto, użyteczne właściwości kolendry wynikają z jej składowych aminokwasów: stearynowego, linolowego, askorbinowego, oleinowego, palmitynowego, izooleinowego, mirystycznego.
Cilantro ma właściwości przeciwutleniające, przeciwzapalne, przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne, uspokajające, przeciwrakotwórcze. Pobudza pracę przewodu żołądkowo-jelitowego i gruczołów dokrewnych. Ponadto kolendra jest uważana za naturalny afrodyzjak i była częścią afrodyzjaku.
W medycynie ludowej kolendra jest szeroko stosowana w leczeniu różnych chorób:
Pomimo wielu korzystnych właściwości kolendry, istnieją przeciwwskazania. Preparatów na bazie kolendry nie zaleca się kobietom w ciąży i karmiącym piersią, osobom, które przeszły zawał serca lub udar oraz zakrzepowemu zapaleniu żył. W przypadku zapalenia pęcherzyka żółciowego kolendra nie jest przeciwwskazana, ale należy zachować ostrożność. Ale nawet w przypadku braku oczywistych przeciwwskazań w stosowaniu kolendry w żywności nie należy nadużywać, w przeciwnym razie, zamiast oczekiwanych korzyści może spowodować uszkodzenie ciała. Średnio można jeść około 35 gramów zieleni lub do 4 gramów nasion dziennie. Przekroczenie tej dawki może powodować zaburzenia snu, niepowodzenia cyklu miesiączkowego i zaburzenia nerwowe.