Ta choroba jest zapalnym procesem pajęczynówki mózgu (głowa lub rdzeń kręgowy). W wyniku powikłań przeniesionych chorób zakaźnych występuje patologia. Mózgowe zapalenie pajęczynówki występuje ze stanem zapalnym i pogrubieniem wyściółki mózgu, co powoduje trwałe ból głowy , który jest głównym objawem choroby.
Co do zasady, rozwój choroby następuje w ciągu pięciu miesięcy u pacjentów, którzy chorowali na grypę i którzy są skonfrontowani z procesami zakaźnymi w obrębie ucha, zatok lub zapaleniem mózgu. Obserwowane przez długi okres zakażenia i pojawienie się pierwszych objawów choroby pozwala wnioskować o rozwoju mózgowego zapalenia pajęczynówki mózgu.
Główne objawy choroby obejmują:
Choroba jest dość niebezpieczna, ponieważ bardzo rzadko mija bez śladu. Ogólnie rzecz biorąc, osoba się regeneruje. Jeśli stan zdrowia nie zostanie w pełni przywrócony, pacjent otrzyma trzecią grupę niepełnosprawności.
Gdy powikłania wodogłowia mózgu mogą być śmiertelne.
Również w 10% przypadków dana osoba może mieć ataki epilepsji, dlatego będzie musiał pić specjalne leki przez całe życie.
Około 2% pacjentów zmniejsza wzrok, czasami zdolność widzenia jest całkowicie stracona.
Cały proces leczenia powinien być prowadzony w szpitalu pod nadzorem lekarza. Przede wszystkim powinien mieć na celu zwalczanie infekcji, która wywołała chorobę. Aby to zrobić, pacjentowi zaleca się stosowanie takich leków:
W leczeniu napadów drgawkowych zaleca się przyjmowanie leków przeciwdrgawkowych. Ponadto przepisuje się leczenie patogenetyczne, które obejmuje długoterminową terapię lekami resorpcyjnymi i lekami, które przyczyniają się do normalizacji ciśnienia wewnątrz czaszki.
Jeśli nie obserwuje się poprawy, należy zdecydować się na zabieg chirurgiczny, który jest koniecznie przeprowadzany z mózgowym torbielowatym zapaleniem pajęczynówki. Ta procedura ma na celu zmniejszenie stanu zapalnego i wyeliminowanie nadciśnienia wewnątrzczaszkowego.