Pemfigoid pęcherzowy
Pemfigoid pęcherzowy lub choroba Levera jest przewlekłą postacią zmian skórnych z pęcherzykami. Najczęściej choroba występuje u osób starszych, w wieku 60 lat i starszych, dzieci rzadko chorują na chorobę Leverna. W tym przypadku pemfigoid jest łagodny, a obraz kliniczny ma wiele wspólnego z wulgarnym pęcherzycą, co w pewnym stopniu komplikuje diagnozę i proces leczenia.
Objawy pemfigoidu pęcherzowego
Najczęściej choroba dotyka skóry tułowia i kończyn, niezwykle rzadko pemfigoid pokrywa tkanki głowy, twarzy i dużych naturalnych fałdów. Cechą choroby Levry są symetryczne wysypki, a mianowicie:
- bąbelki ;
- pęcherzyki.
Zawierają przejrzysty płyn zatrzymywany przez naprężone opony. Nierzadko skóra, na której pojawiają się pęcherze, ma zdrowy kolor, ale częściej wysypki towarzyszą zaczerwienieniu, które jest również oznaką choroby. Obraz kliniczny jest uzupełniony o pęcherze o różnych rozmiarach, które mogą błędnie wskazywać na sarkoidozę.
Objawy te są pierwotne i pojawiają się w ciągu pierwszych kilku dni, po których na ich miejscu pojawia się wysypka i pęcherze, a na ich miejscu powstają erozyjne-wrzodowe wady. W przypadku pęcherzyka pęcherzowego owrzodzenia nie pokrywają skorupy, lecz nabłonka.
Ważne jest również, że u jednego z pięciu pacjentów wysypka dotyczy przede wszystkim błony śluzowej jamy ustnej, a dopiero potem pojawia się na skórze.
Leczenie pemfigoidu pęcherzowego
Osobliwość leczenia pęcherzykowatego pemfigoidu lub choroby Levera polega na tym, że musi on być złożony i indywidualny. Lekarze wybierają schemat leczenia pacjenta na podstawie następujących faktów:
- nasilenie przebiegu choroby;
- rozpowszechnienie procesu;
- obecność współistniejących chorób;
- ogólny stan pacjenta.
Jednak w każdym przypadku głównymi środkami do leczenia choroby Levera są leki zawierające glikokortykosteroidy. Na samym początku leczenia pacjenci przepisują 60-80 mg leku w ciągu 24 godzin. Po tym lekarz, biorąc pod uwagę powyższe dane, zmienia dawkę.
Stosuje się również leczenie pemfigoidu leki immunosupresyjne i cytostatyki. Leki te sztucznie hamują odporność, a także usuwają nowotwór. W zależności od nasilenia objawów i stopnia ich rozwoju, przepisuje się enzymy systemowe, preparaty złożone z mieszanin enzymów roślinnych i zwierzęcych, które wpływają na stany zapalne, procesy reparatywne i odpowiedzi immunologiczne. W ten sposób stan pacjenta ulega znacznej poprawie.