Rozedma pęcherzowa
W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci ludzkość boryka się z coraz większą liczbą chorób, liczba przypadków gwałtownie rośnie. Jest kilka powodów:
- Pogorszenie jakości żywności.
- Zanieczyszczenie środowiska. Brak czystego powietrza i wody w miastach, w których mieszka większość ludności.
- Popularyzacja wyrobów tytoniowych i alkoholowych, a także stosunkowo niedawno pojawiła się na rynku napojów, napojów energetycznych.
- Ciągły stres, brak snu i zmęczenie.
- Pojawienie się nowych form wirusów i nowotworów, szybki rozwój gruźlica .
Definicja pęcherzowej rozedmy płuc
Jedną z powszechnych chorób płuc jest pęcherzowa rozedma płuc. Rozedma płuc jest chorobą płuc, w której występuje wzrost poziomu zawartego w nich powietrza i ogólne naruszenie cyrkulacji powietrza.
Rozedma pęcherza płuc jest typem rozedmy płuc, w której nie dotyczy wszystkich tkanek płuc, ale niektóre jej części. W tym przypadku chore części tkanki łączy się ze zdrowymi.
Przyczyny chorobyGłówną przyczyną tej choroby jest przewlekły zapalenie oskrzeli tj. Obecność infekcji w oskrzelach, która przyczynia się do stałego stanu zapalnego. Istnieją jednak inne czynniki zwiększające ryzyko choroby:
- przeniesiona gruźlica lub dziedziczne ryzyko, że będą chore;
- starość;
- palenie;
- zanieczyszczenie gazem i zanieczyszczenie powietrza w habitacie;
- surowe warunki pracy, w których osoba oddycha zanieczyszczonym powietrzem.
Objawy rozedmy płucnej
Główne objawy choroby obejmują:
- duszność;
- rozdęta baryłka na piersi;
- rozszerzanie się i pęcznienie przestrzeni międzyżebrowych;
- sinica;
- osłabione oddychanie;
- powiększenie i wzdęcia obszarów nadobojczykowych.
Leczenie rozedmy płucnej
Choroba ta jest leczona tylko za pomocą interwencji chirurgicznej. 
Co więcej, im wcześniej lekarze zwrócą się o pomoc, tym lepiej. Często choroba postępuje dość szybko, co prowadzi do niewydolności serca i układu oddechowego. Leczenie rozedmy płuc w płucach polega na usunięciu bulimicznych obszarów tkanki płucnej. Terminowe leczenie rozedmy płuc pozwala na optymistyczne przewidywanie powrotu pacjenta do zdrowia.
Samoleczenie w tym przypadku nie przynosi pożądanych rezultatów, a jedynie zapewnia czas choroby dla dalszego rozprzestrzeniania się w ciele.
Zapobieganie gruczołowej rozedmii można wykonać poprzez regularne badania fizykalne i terminowy dostęp do lekarza w przypadku wystąpienia wątpliwych objawów.