Przez wieki nasi przodkowie nie byli w stanie przewidzieć, jakie będzie ich dziecko. Żyjemy w czasach, gdy dzięki rozwojowi nauki trudno jest z góry poznać płeć, kolor włosów i oczu, predyspozycje do chorób i inne cechy przyszłego dziecka. Stało się możliwe i poznać typ krwi dziecka.
W 1901 r. Austriacki lekarz, chemik, immunolog, specjalista od chorób zakaźnych Karl Landsteiner (1868-1943) udowodnił istnienie czterech grup krwi. Badając strukturę erytrocytów, odkrył specyficzne substancje - antygeny dwóch odmian (kategorii), które określił jako A i B. Okazało się, że we krwi różnych ludzi te antygeny występują w różnych kombinacjach: tylko A ma antygeny u jednej osoby, tylko B w innej , w trzecim - w obu kategoriach, w czwartym - w ogóle nie istnieją (erytrocyty takiej krwi zostały oznaczone przez naukowców jako 0). Tak więc zidentyfikowano cztery grupy krwi, a system podziału krwi na grupy nazwano AB0 (odczyt "a-ba-zero"):
System ten stosuje się do dnia dzisiejszego, a odkrycie przez naukowców zgodności grup krwi (z pewnymi kombinacjami czerwonych krwinek, "sklejaniem się" czerwonych krwinek i szybkim krzepnięciem krwi, podczas gdy inne nie), pozwala na bezpieczną procedurę, taką jak transfuzja krwi.
Naukowcy genetyczni ustalili, że grupa krwi i inne cechy są dziedziczone zgodnie z tymi samymi prawami - prawem Mendla (nazwanym przez austriackiego botanika Gregora Mendla (1822-1884), który w połowie XIX wieku sformułował wzory dziedziczenia). Dzięki tym odkryciom stało się możliwe obliczenie, jakiego rodzaju krwi dziecko dziedziczy. Zgodnie z prawem Mendla wszystkie możliwe warianty dziedziczenia grup krwi przez dziecko można przedstawić w postaci tabeli:
Z powyższej tabeli jasno wynika, że niemożliwe jest określenie z absolutną dokładnością, której grupy krwi dziecko dziedziczy. Możemy jednak śmiało mówić o tym, które grupy krwi nie powinny być podawane dziecku przez konkretną matkę i ojca. Wyjątkiem od reguły jest tak zwany "fenomen Bombaju". Jest niezwykle rzadkie (głównie wśród Hindusów), że zjawisko występuje, gdy osoba ma antygeny A i B w swoich genach, ale nie ma ich we krwi. W takim przypadku określenie rodzaju krwi nienarodzonego dziecka jest niemożliwe.
Kiedy twoje dziecko otrzymuje test grupy krwi, wynik jest zapisywany jako "I (0) Rh-" lub "III (B) Rh +", gdzie Rh jest współczynnikiem Rh.
Czynnik Rh to lipoproteina obecna w krwinkach czerwonych u 85% ludzi (są one uważane za Rh-dodatnie). W związku z tym 15% osób ma krew Rh ujemną. Odziedziczony Rh przypisuje wszystkie te same prawa Mendla. Znając je, łatwo zrozumieć, że rodzic Rh-dodatni może mieć dziecko z krwią Rh ujemną.
Niebezpieczne dla dziecka jest takie zjawisko, jak konflikt Rh. Może się zdarzyć, jeśli z jakiegoś powodu Rh-dodatnie czerwone krwinki płodu dostaną się do ciała matki Rh-ujemnej. Ciało matki zaczyna produkować przeciwciała, które dostają się do krwi dziecka, powodując hemolityczną chorobę płodu. Kobiety w ciąży, które znalazły przeciwciała we krwi, są hospitalizowane do samego urodzenia.
Grupy krwi matki i dziecka są rzadkie, ale mogą również być niekompatybilne: głównie wtedy, gdy płód ma grupę IV; a także gdy matka grupy I lub III i grupa płodu II; matka І lub ІІ grupa i płód III grupa. Prawdopodobieństwo takiej niezgodności jest większe, jeśli matka i ojciec mają różne grupy krwi. Wyjątkiem jest pierwsza grupa krwi ojca.