Produktami grzybotwórczymi, których cechą jest zdolność zwalczania niektórych mikroorganizmów, są antybiotyki. Ze względu na rozwiniętą aktywność biologiczną i brak negatywnego wpływu na ludzi, antybiotyki beta-laktamowe są szeroko stosowane w terapii przeciwdrobnoustrojowej, która stała się główną metodą leczenia zakażeń.
Główną cechą tych leków jest obecność pierścienia beta-laktamowego, który determinuje ich aktywność. Główne działanie ma na celu stworzenie powiązań pomiędzy enzymami mikrobiologicznymi odpowiedzialnymi za tworzenie zewnętrznej błony, cząsteczkami penicylin i innymi antybiotykami. Silne więzy przyczyniają się do ucisku działalności patogenów, zaprzestania ich rozwoju, co ostatecznie prowadzi do ich śmierci.
Istnieją cztery główne klasy leków antybiotycznych:
1. Penicyliny , które są produktami wymiany różnych rodzajów grzybów pentillium. Zgodnie z ich pochodzeniem są naturalne i półsyntetyczne. Pierwsza grupa podzielona jest na biciliny i penicyliny benzylowe. W drugim wyróżniono antybiotyki z serii beta-laktamowych:
2. Cefalosporyny wytwarzane przez grzyb Cefalosporium są bardziej odporne na beta-laktamazę niż poprzednia grupa. Istnieją takie antybiotyki beta-laktamowe:
3. Monobaktamy , do których należy Azrethon. Leki te mają węższą sferę działania, ponieważ są nieskuteczne w zwalczaniu strepto- i gronkowców. Dlatego są przepisywane, głównie przeciwko grzybom gram ujemnym. Aztreony są najczęściej podawane przez lekarzy, jeśli mają nietolerancję na penicyliny.
4. Carbapanemes , których przedstawiciele to Meropenem i Impenem, należą do szeregu środków o najszerszym zakresie efektów. Meropenem jest stosowany w szczególnie ciężkich procesach zakaźnych, a także w przypadku braku poprawy w przyjmowaniu innych leków.