Beta-blokery są nazywane lekami, które mogą tymczasowo blokować receptory beta-adrenergiczne. Fundusze te są najczęściej przypisywane, gdy:
Co to są receptory beta-adrenergiczne? Receptory beta-adrenergiczne są receptorami, które reagują na hormony adrenalinę i noradrenalinę i dzielą się na trzy grupy:
- β1 - głównie zlokalizowane w sercu, a dzięki ich stymulacji następuje wzrost siły i częstotliwości skurczów serca, wzrasta ciśnienie krwi; również receptory β1-adrenergiczne są obecne w nerkach i służą jako receptory aparatów blisko płata;
- β2 - receptory, które znajdują się w oskrzelikach i stymulują ich ekspansję i eliminację skurczu oskrzeli; również te receptory znajdują się na komórkach wątroby, a ich pobudzenie przez hormony wspomaga cięcie glikogenu (rezerwowy polisacharyd) i uwalnianie glukozy do krwi;
- β3 - zlokalizowany w tkance tłuszczowej, pod wpływem hormonów aktywuje rozszczepianie tłuszczów, powoduje uwalnianie energii i zwiększa produkcję ciepła.
Klasyfikacja i lista leków beta-blokerów
W zależności od tego, które receptory są dotknięte beta-blokerami, powodując ich blokowanie, leki te są podzielone na dwie główne grupy.
Selektywne (kardioselektywne) beta-blokery
Działanie tych leków jest selektywne i ukierunkowane na blokadę receptorów β1-adrenergicznych (nie wpływają na receptory β2), z głównie obserwowanymi działaniami kardiologicznymi:
- zmniejszenie siły skurczów serca;
- zmniejszenie częstości akcji serca;
- tłumienie przewodzenia przez węzeł przedsionkowo-komorowy;
- zmniejszona pobudliwość serca.
Ta grupa obejmuje takie leki:
- Atenolol (Athenoben, Prinorm, Hypoten, Tenolol, itp.);
- Bisoprolol (Concor, Bizomor, Coronale, Bisogamma, itp.);
- betaxolol (Glaoks, Kerlon, Lokren, Betoptik, itp.);
- metoprolol (Vazocardin, Betaloc, Corvitol, Logimax, itp.);
- Nebivolol (Binelol, Nebilet, Nebivator);
- talinolol (Cordanum);
- esmolol (Breviblock).
Nieselektywne beta-blokery
Leki te są w stanie blokować zarówno β1, jak i β2-adrenoreceptory, działać przeciwnadciśnieniowo, przeciwgrzybiczo, antyarytmicznie i stabilizująco na błonę. Leki te powodują również zwiększenie napięcia oskrzeli, ton tętniczek, ton macicy i wzrost obwodowego oporu naczyniowego.
Obejmuje to następujące leki:
- propranolol (anaprilin, propamina, noloten, Inderal, itp.);
- bopindolol (Sandinorm);
- Levobunolol (Wistagen);
- nadolol (Korgard);
- Oxprenolol (Trazicor, Coretal);
- ovonol (Vistagan);
- pindolol (Vickin, Viscaldix);
- sotalol (Sotagexal, Sotalex).
- timolol (Okumed, Arutimol, Fotil, Glukomol, itp.).
Beta-blokery najnowszej generacji
Preparaty nowego, trzeciego pokolenia charakteryzują się dodatkowymi właściwościami rozszerzającymi naczynia krwionośne z powodu blokady receptorów alfa-adrenergicznych. Lista nowoczesnych beta-blokerów obejmuje:
- karwedilol (Acridilol, Vedicardol, Carvedigamma, Rekardium itp.);
- celiprolol (Tselipres);
- bucindolol.
Aby wyjaśnić listę beta-blokerów leków z tachykardią, warto zauważyć, że w tym przypadku najskuteczniejsze leki pomagają zmniejszyć częstość akcji serca, są fundusze oparte na bisoprololu i propranololu.
Przeciwwskazania do stosowania beta-blokerów
Główne przeciwwskazania do tych leków to:
- astma oskrzelowa;
- niskie ciśnienie krwi;
- zespół osłabienia węzła zatokowego;
- patologia tętnic obwodowych;
- bradykardia;
- wstrząs kardiogenny ;
- blok przedsionkowo-komorowy drugiego lub trzeciego stopnia.