Ta choroba to nagłe osłabienie mięśni, które rozwija się z powodu uszkodzenia nerwu twarzowego. W takim przypadku funkcjonowanie tylko połowy powierzchni zostaje zakłócone. Paraliż Bella tworzy się bardzo szybko. Zwykle ludzie w wieku powyżej sześćdziesięciu lat są na nią narażeni, ale może to nastąpić nawet w młodszym wieku.
Do końca przyczyn tej choroby nie jest zainstalowany. Wiadomo jedynie, że pojawienie się paraliżu wiąże się z obrzękiem nerwu wywołanym nieprawidłowym działaniem układu immunologicznego lub zakażeniem wirusem. Zespół Martina Bella wiąże się również z hipotermią, traumą i chorobami takimi jak:
Specyfika choroby polega na jej szybkim przebiegu. Często, kilka godzin przed początkiem patologicznego procesu, pacjent ma ból za uszami. W miarę rozwoju paraliżu pojawiają się następujące objawy:
Jeśli uszkodzenie nie jest poważne, choroba znika w ciągu kilku tygodni. Jednak mogą mu towarzyszyć komplikacje:
Ostra postać choroby jest eliminowana przez przyjmowanie leków przeciwzapalnych, rozkurczających naczynia i przeciwskurczowych. Ponadto pacjentowi przepisano leki zmniejszające przekrwienie. Jeśli chorobie towarzyszy ból, pacjent zostaje przydzielony środki przeciwbólowe . Oprócz tych leków można stosować środki przeciwwirusowe, takie jak:
Dalsze leczenie zespołu Bella ma na celu przywrócenie włókien nerwowych i zapobieganie atrofii mięśni twarzy. Zastosowanie akupunktury, procedur termicznych, ultradźwięków z hydrokortyzonem jest dość skuteczne. Po około ośmiu tygodniach choroba ustępuje.
Jeśli regresja jest powolna, pacjentowi przepisuje się substancję, która poprawia metabolizm tkanek. Należą do nich:
Zaleca się również stosowanie witamin z grupy B, środków antycholinesterazowych, takich jak:
W okresach podostrych pacjentowi przepisuje się masaż mięśni twarzy i gimnastykę.
Jeśli po ośmiu tygodniach nie zostanie stwierdzony żaden pozytywny efekt, możliwa jest operacja chirurgiczna z przeszczepem autologicznym.
Po częściowym paraliżu proces regeneracji trwa kilka miesięcy. W 90% przypadków obserwuje się całkowite wyleczenie, jeśli włókna nerwowe zachowują pobudliwość impulsów elektrycznych. Jeśli pobudliwość nie występuje, prawdopodobieństwo odzyskania wynosi tylko 20%.