Autentyczność umysłu

Pomimo wzrostu całkowitej liczby osób z RAS (zaburzenia ze spektrum autyzmu), nie można mówić o progresji autyzmu. Właśnie we współczesnej medycynie istnieją jaśniejsze definicje takiej koncepcji, jak autystyczny sposób myślenia. Kryteria identyfikacji i diagnozy stały się bardziej przejrzyste, co umożliwia wykrycie takich zaburzeń nawet w najmniejszym stopniu.

Co oznacza autystyczny sposób myślenia?

Struktura osobowości każdej osoby obejmuje cztery główne czynniki (podstruktury):

Wrodzone cechy . Należą do nich przede wszystkim ludzkie temperamenty, intro lub ekstrawertyczne modele behawioralne oraz rodzaj myślenia-artystycznego lub analitycznego.
Cechy procesów umysłowych . Ta podstruktura obejmuje wszystkie przejawy emocjonalne, odczucia, zdolności i cechy przejawu uczucia stabilność lub niestabilność zachowania.
Właściwości społecznościowe . Wszelkiego rodzaju i natury komunikacji ze światem zewnętrznym, rodzaju światopoglądu, cech moralnych, popędów, pragnień i zainteresowań człowieka.
Poziom gotowości . Zdolność do zdobywania i stosowania wiedzy, praktycznych umiejętności, pewnych nawyków i poziomu sprawności do życia.

Autystyczny typ osobowości ustala się według trzech cech, które do pewnego stopnia przejawiają się, począwszy od dzieciństwa. Należą do nich:

naruszenie komunikacji ze światem zewnętrznym, w tym z rodzicami i rodziną;
brak interakcji ze społeczeństwem, czasami całkowita niechęć do komunikowania się ze społeczeństwem;
wąskie spektrum zainteresowań i powtarzające się zachowania.

Osoby z zaburzeniami autystycznymi wyróżniają się zamkniętym życiem wewnętrznym, oderwaniem od życia zewnętrznego, bardzo słabo wyrażonymi emocjami i uczuciami. W życiu codziennym może to przejawiać się w całkowitym braku kontaktu z otaczającym światem, od braku i niedorozwoju mowy, po całkowite ignorowanie ludzi. Oznacza to, że tacy ludzie są niezwykle emocjonalni, szczególnie dla osób z zewnątrz, często nie reagują na własne imię i nie patrzą w oczy.

Typ autentyczny myślenie charakteryzuje się zanurzeniem w świecie własnego doświadczenia i osłabieniem kontaktu ze światem rzeczywistym. W niektórych przypadkach osoby z podobnymi zaburzeniami mogą mieć wyjątkowe i fenomenalne zdolności (zespół uczonego), które przy odpowiednim wykształceniu mogą sprawić, że odniosą sukces w sferze zawodowej.