Zanik nerwu wzrokowego
Nerw wzrokowy składa się z wielu włókien odpowiedzialnych za przekazywanie informacji wzrokowej do ośrodków mózgu, w których jest przetwarzany. W rzeczywistości zależy od tego kompletność obserwowanego obrazu, ostrość i ostrość tego, co osoba widzi. Sytuacja, w której włókna te zaczynają obumierać lub powstają w nich nieprzejezdne obszary, została nazwana atrofią nerwu wzrokowego. Choroba ta dotyka zarówno ludzi w ich wieku, jak i młodych ludzi.
Co to jest atrofia nerwu wzrokowego?
Ta patologia jest procesem degeneracji włóknistych tkanek nerwu wzrokowego.
Choroba jest klasyfikowana jako pierwotna - niezależna atrofia i wtórna, która powstała na tle postępu innych chorób.
Ponadto patologia może być całkowita lub częściowa, jednostronna i dwustronna (dotyczy jednego lub obu oczu), a także postępująca lub stacjonarna (niezależnie od tego, czy choroba rozwija się i jak szybko).
Atrofia nerwu wzrokowego w dół - objawy
Oznaki degeneracji różnią się w zależności od istniejącej postaci choroby i obecności lub braku jej progresji.
Zanik pierwotny charakteryzuje się bladością tarczy nerwu wzrokowego, którego granice są wyraźnie zaznaczone. Na siatkówce widoczne jest zwężenie naczyń krwionośnych tętnic. Jednocześnie stopniowo zmniejsza się widzenie pacjenta, pogarsza się percepcja kolorów i odcieni.
Wtórna atrofia nerwu wzrokowego różni się od opisanej powyżej postaci tym, że dysk nie ma wyraźnych granic, są one rozmyte. We wczesnym stadium choroby żyły są rozszerzone. Wizja tego typu choroby nasila się znacznie poważniej - istnieją tak zwane ślepe strefy (hemopowe opady). Z biegiem czasu osoba może całkowicie stracić zdolność widzenia.
Częściowa i całkowita atrofia nerwu wzrokowego
Jak wynika z nazw klasyfikowanych typów patologii, te formy choroby różnią się stopniem degeneracji nerwów, a zatem percepcją informacji wzrokowej. Przy częściowym uszkodzeniu włókien widzenie jest zakłócane, choć dość znaczące, a przy absolutnej atrofii dochodzi do ślepoty.
Zanik nerwu wzrokowego
Należy zauważyć, że jedynym czynnikiem prowadzącym do rozwoju choroby w jej pierwotnej formie jest dziedziczność.
Przyczyny wtórnego atrofii:
- choroby nerwu wzrokowego (infekcja, uszkodzenie toksyczne, uraz, zaburzenia krążenia, stagnacja płynów);
- jaskra ;
- zapalenie nerwów;
- patologia siatkówki;
- choroby mózgu, w tym nowotwory;
- choroby naczyń krwionośnych (nadciśnienie, arytmia, miażdżyca );
- wirusy;
- zapalenie mózgu.
Zanik nerwu wzrokowego - czy operacja jest konieczna?
Niemożliwe jest przywrócenie uszkodzonych włókien, dlatego leczenie tej dolegliwości koncentruje się na zachowaniu dostępnych wskaźników widzenia i zatrzymaniu postępu choroby.
Terapia, przede wszystkim, zaczyna się od wyeliminowania przyczyny atrofii, jeśli nie jest to czynnik dziedziczny. Po tradycyjnym reżimie leczenia obejmującego leki rozszerzające naczynia krwionośne, tonikowe krążenie krwi 
i witaminy. Dodatkowo wykonywane są efekty magnetyczne, laserowe lub elektryczne na nerwie wzrokowym. Pomaga to przyspieszyć regenerację tkanek, usprawnić procesy metaboliczne i zwiększyć dopływ krwi.
Jedną z najnowszych metod leczenia tej patologii jest wszczepienie elektrostymulatora bezpośrednio w orbitę oka. Pomimo wysokiej efektywności tej metody, wymaga dużych inwestycji pieniężnych, zakłada długi okres rehabilitacji, a sam implant działa tylko przez kilka lat.