Niemal każda kobieta słyszała coś o sztucznej dostawie. Ale nie wszyscy wiedzą jak i gdzie wykonuje się sztuczną pracę. Należy natychmiast wyjaśnić, że w Rosji sztuczna stymulacja pracy jest możliwa tylko z powodów medycznych.
Sztuczne porody nazywa się aborcją w późniejszym terminie, po 20. tygodniu, kiedy normalna aborcja lub próżnia nie jest możliwa. Istnieje kilka typowych metod.
Zdarza się, że sztuczne porody kończą się narodzinami wciąż żywego dziecka. Z reguły wstrzykuje się go chlorkiem potasu, aby zatrzymać serce.
Wskazaniem do sztucznego porodu jest sytuacja, w której ciąża zagraża zdrowiu i życiu kobiety lub prowadzi do narodzin nierentownego niemowlęcia.
We wszystkich tych przypadkach decyzję o przerwaniu ciąży podejmuje się dopiero po otrzymaniu wyników badania. Decyzja jest podejmowana indywidualnie dla każdego przypadku. Aborcje przeprowadzane są w szpitalu pod nadzorem personelu medycznego. Należy pamiętać, że sztuczne narodziny w domu, bez odpowiedniego wsparcia medycznego, mogą prowadzić do śmierci.
Początek ciąży po sztucznym porodzie może być trudny ze względu na obecność ciężkich powikłań. Najczęściej są to procesy infekcyjne i zapalne narządów miednicy i układu rozrodczego. Proces infekcji, powstały na uszkodzonej powierzchni macicy, rozprzestrzenia się na jajowody i jajowody. Upośledzenie funkcji błony śluzowej, co prowadzi do niemożności przywiązania do nawożenia komórka jajowa do ściany macicy. Nadchodzi niepłodność.
Procesy zapalne prowadzą do zaburzeń hormonalnych, a także do zmian w cyklu menstruacyjnym, co powoduje, że poczęcie jest prawie niemożliwe. Jeśli pojawia się poczęcie, istnieje wysokie ryzyko ciąży pozamacicznej, która zagraża życiu kobiety.
Jednym z najpoważniejszych powikłań jest zapalenie otrzewnej, prowadzące do zakażenia krwi.
Po sztucznej pracy potrzebny jest czas na przywrócenie normalnych funkcji układu rozrodczego. Dlatego też możliwość poczęcia powinna zostać omówiona z ginekologiem.