Zwężenie zastawki aortalnej
Wśród nabytych wad serca zwężenie zastawki aortalnej jest jedną z najczęstszych: tę patologię ustala się co dziesiątą osobę w wieku od 60 do 65 lat, a mężczyźni cierpią na nią cztery razy częściej.
Ogólnie zwężenie jest zwężeniem zastawki aortalnej, z powodu której w czasie skurczu (skurczu) lewej komory przepływ krwi z niej do wstępującej części aorty staje się trudniejszy.
Rodzaje i przyczyny zwężenia aorty
Zwyczajowo rozróżnia się wadę wrodzoną i wadę nabytą. W pierwszym przypadku aorta ma dwa lub jeden zawór (normalny - trzy), co powoduje zwężenie aorty, a lewa komora musi pracować z większym obciążeniem.
Nabytą patologię wywołują procesy reumatyczne (do 10% przypadków), którym często towarzyszy niewydolność lub zwężenie zastawki mitralnej. Młodzi ludzie zachorują na stenozę aorty właśnie z powodu reumatyzm .
Objawy zwężenia zastawki aortalnej mogą również pojawić się na tle zapalenia wsierdzia, w którym zawory są połączone i stają się sztywne, zwężając światło.
Osoby starsze są najczęściej obserwowane miażdżyca lub osadzanie soli wapniowych (wapnień) na klapach zaworów, co również prowadzi do zwężenia prześwitu.
Objawy zwężenia zastawki aortalnej
Na początkowych etapach rozwoju patologii oznaki zwężenia praktycznie się nie manifestują i często są wykrywane przypadkowo podczas planowanego badania serca. Nawet po postawieniu diagnozy objawy mogą sprawić, że poczekasz jeszcze kilka lat.
Pacjent jest zarejestrowany u kardiologa i obserwowany w trakcie choroby. Z upływem czasu zwężenie światła zastawki aortalnej prowadzi do duszności i zwiększonego zmęczenia, co jest szczególnie zauważalne podczas aktywności fizycznej. Nazywa się to umiarkowanym zwężeniem zastawki aortalnej - obszar światła zmniejsza się do 1,6-1,2 cm2, podczas gdy u zdrowej osoby wartość ta wynosi 2,5-3,5 cm2.
Na drugim etapie rozwoju patologii (wyrażone zwężenie), wielkość światła jest nie większa niż 0,7-1,2 cm2. Podczas wysiłku fizycznego tacy pacjenci skarżą się na zawroty głowy i stenokardię (ból za mostkiem), możliwe jest omdlenie.
Następujące etapy to ostre i krytyczne zwężenie zastawki aortalnej, charakteryzujące się objawami takimi jak duszenie się, astma serca, a nawet obrzęk płuc. Światło zmniejsza się do 0,5-0,7 cm2.
W przypadku, gdy zwężenie jest wrodzone, jego objawy pojawiają się po raz pierwszy w drugiej lub trzeciej dekadzie życia, a patologia rozwija się szybciej.
Leczenie zwężenia zastawki aortalnej
Do chwili obecnej nie ma szczególnego leczenia tej patologii, a na wczesnych etapach jedynie monitorować jej rozwój.
W późniejszych stadiach, gdy zwężenie światła zastawki aortalnej wywołuje dyskomfort osoby w opisany powyżej sposób, odpowiednia jest operacja wymiany zastawki. Jest to dość skomplikowane i niebezpieczne, zwłaszcza dla nastolatków i osób starszych. Jednocześnie objawy progresywne jeszcze bardziej zagrażają życiu pacjenta - z krytycznym zwężeniem zastawki aortalnej trwa około 3 do 6 lat.
Alternatywą dla chirurgicznej wymiany zastawki jest walwuloplastyka balonowa. Procedura polega na włożeniu do otworu zaworu specjalnego miniaturowego balonu, przez który dostarczane jest powietrze. W ten sposób możliwe jest poszerzenie luzu zaworowego, jednak walwuloplastyka nie jest mniej ryzykowna niż konwencjonalna proteza zastawkowa.
Styl życiaPacjenci ze zwężeniem zastawki aortalnej są przeciwwskazani do dużych obciążeń. Niewydolność serca, rozwijająca się na tle patologii, jest traktowana tradycyjnie, jednak przygotowania grupy środków rozszerzających naczynia z reguły nie dają efektu. Od ataków anginy pomaga nitrogliceryna, którą należy nosić z nimi.