Piękno i zdrowie Zdrowie kobiet

Terapia antyretrowirusowa

HIV a AIDS to nieuleczalne choroby, ale ich postęp może zostać spowolniony przez dożywotnie przyjmowanie specjalnych leków. Połączona terapia antyretrowirusowa polega na stosowaniu trzech lub czterech leków w zależności od stadium choroby i dawki przepisanej przez lekarza.

Jak działa terapia antyretrowirusowa?

Wirus niedoboru odporności ma wysoką mutagenność. Oznacza to, że jest bardzo odporny na różne działania niepożądane i jest w stanie zmienić swój RNA, tworząc nowe, żywe mutacje. Ta właściwość znacznie komplikuje leczenie HIV i AIDS, ponieważ komórki patogenne bardzo szybko adaptują się do przyjmowanych leków.

Terapia antyretrowirusowa to połączenie 3-4 różnych leków, z których każda ma specjalną zasadę działania. Tak więc, przyjmowanie kilku leków powoduje zahamowanie nie tylko głównego typu wirusa, ale także każdej z jego mutacji powstałych podczas rozwoju choroby.

Kiedy jest przepisywane leczenie przeciwretrowirusowe?

Oczywiście, im wcześniej rozpocznie się leczenie zakażenia HIV, tym skuteczniejsze będzie powstrzymanie progresji wirusa, poprawa jakości i oczekiwanej długości życia pacjenta. Biorąc pod uwagę, że wczesne objawy choroby zwykle pozostają niezauważone, terapię przeciwretrowirusową zaleca się około 5-6 lat po zakażeniu, w rzadkich przypadkach okres ten zwiększa się do 10 lat.

Leki o wysokiej aktywności przeciwretrowirusowej

Leki są podzielone na klasy:

1. Inhibitory odwrotnej transkryptazy (nukleozydu):

  • Videx;
  • Tenofowir;
  • Kivex;
  • Retrovir;
  • Abakawir;
  • Zerit;
  • Lamiwudyna;
  • Trivizir;
  • Emtriva.

2. Nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy:

  • Viramune;
  • Stockrin;
  • Delavirdine.

3. Inhibitory proteazy:

  • Indynawir;
  • Kaletra;
  • Aptivus;
  • Invisal;
  • Ritonawir;
  • Reyataz;
  • Presista;
  • Nelfinawir;
  • Ageneraz;
  • Telzir.

Inhibitory fuzji należą do najnowszej klasy leków do aktywnej terapii antyretrowirusowej. Do tej pory tylko jeden lek znany jest Fuzeon lub Enfuvirtide.

Niekorzystne skutki terapii antyretrowirusowej

Nieszkodliwe negatywne skutki:

  • wysypka skórna;
  • zaburzenia trawienia;
  • lipodystrofia;
  • hiperlipidemia;
  • oporność na insulinę; leki przeciwretrowirusowe
  • lipoatrofia;
  • patologia ośrodkowego układu nerwowego.

Ciężkie efekty:

  • kamienie nerkowe ;
  • ucisk szpiku kostnego;
  • martwica wątroby;
  • kwasica mleczanowa;
  • Zespół Fanconi;
  • zapalenie trzustki;
  • nadwrażliwość;
  • Zespół Stevensa-Johnsona.