Peroksydaza tarczycowa jest enzymem zaangażowanym w proces produkcji hormonów tarczycy i jest związana z produkcją aktywnej formy jodu. Przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycy są związkami wytwarzanymi przez układ odpornościowy w różnych niesprawnościach jego funkcjonowania, postrzegając komórki ciała jako obce.
Badanie krwi pod kątem zawartości przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycy jest bardzo dokładną metodą diagnozowania autoimmunologicznych chorób tarczycy. Przypisz taką analizę, jeśli podejrzewasz chorobę autoimmunologiczną lub aby ustalić przyczynę wykrytej nadczynności tarczycy lub niedoczynności tarczycy. Ponadto może być zalecany ze stałym wzrostem gruczołu lub jego przewlekłym stanem zapalnym. Z groźbą poronienia i niepłodności u kobiet, badanie to ujawnia czynniki prowokujące.
Norma przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycy zależy od zastosowanej metody, a także jednostek miary, dlatego w różnych instytucjach granice normalnych wartości mogą się różnić. Jeśli wynik jest znacznie wyższy niż norma, pacjent może mieć następujące choroby:
Ponadto nadmiar normy badanych substancji można zaobserwować w chorobach autoimmunologicznych innych narządów, na przykład:
Czasami przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycy są podwyższone u zdrowych ludzi z niejasnych powodów. Dlatego analiza ta nigdy nie jest rozpatrywana osobno, ale jest porównywana z wynikami analiz hormonów tarczycy i hormonów tarczycy. W tym samym czasie kliniczne zdjęcie, skargi pacjenta, dane dotyczące instrumentalnych badań shchitovidki są brane pod uwagę.
Jeśli okaże się, że we krwi pacjenta wzrosły przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycy, zalecane jest leczenie zgodnie z diagnozą, gdy inne analizy i badania są brane pod uwagę. W niektórych przypadkach zalecana jest terapia hormonalna, przyjmująca jod lub inne leki. Czasami wymagane są tylko monitorowanie pacjenta i regularna analiza.