Angiografia naczyń kończyn dolnych
Angiografia naczyń kończyn dolnych może ujawnić liczne choroby krążeniowe, a także wiele poważniejszych problemów. Ankieta przeprowadzana jest na kilka sposobów. Wszystko zależy od ciężkości rzekomej choroby i stanu pacjenta.
Rodzaje angiografii kończyn dolnych
Badanie naczyń kończyn dolnych jest najczęściej wykonywane w celu rozpoznania takiej choroby jak zakrzepowe zapalenie żył . Bardzo ważne jest zdiagnozowanie jak najwcześniej, zanim choroba znajdzie się w bardziej niebezpiecznej i skomplikowanej fazie. Ponadto angiografia jest zalecana z następującymi problemami:
- zwężenie lub zablokowanie tętnic;
- zatarcie miażdżycy;
- urazy i urazy;
- tętniaki;
- fuzja żył;
- zespół stopy cukrzycowej;
- obserwacje pooperacyjne.
Angiografię można wykonać za pomocą:
- tomografia komputerowa (CT);
- badania radiopaque;
- ultrasonograficzna dopplerografia;
- multispiralna tomografia komputerowa (MSCT).
Dzięki angiografii naczyń naczyń kończyn dolnych można dokładnie zbadać stan krwi, dokładnie zbadać dowolną część naczynia i ustalić naruszenie przepływu krwi.
Angiografia MSCT kończyn dolnych jest szybką wielolistkową tomografią komputerową z łożyska tętniczego z użyciem kontrastujących naczyń. Najczęściej jest przypisany do identyfikacji takich problemów, jak:
- angiodysplazja;
- zwężenia ;
- okluzja;
- zakrzepy;
- urazowe kończyny.
Procedurę zaleca się również do kontroli ustalonych protez i stentów naczyniowych.
Dzięki tej metodzie diagnostycznej specjalista otrzymuje wielopłaszczyznowe trójwymiarowe obrazy kanału tętniczego. Ta metoda jest uważana za najbardziej zaawansowaną i zawierającą wiele informacji.
Zasada badania Tradycyjna jest angiografia w znieczuleniu miejscowym. Tylko MSCT będzie wyjątkiem. Przed diagnozą przebija się arterię i wstrzykuje środek kontrastowy. W nowszych metodach badania kontrast podawany jest dożylnie.
Sama procedura trwa nie dłużej niż 20 minut. W takim przypadku specjalista w pewnym momencie może poprosić cię o wstrzymanie oddechu. Jest to konieczne, aby uzyskać wyraźne zdjęcia. Po badaniu pacjent powinien spędzić trochę czasu pod nadzorem pracowników medycznych, aby wykluczyć możliwość dużej utraty krwi w miejscu nakłucia i założenia cewnika (czasami zdarza się, że krew się nie zatrzymuje). Otrzymane zdjęcia są badane przez specjalistów, a ostateczna diagnoza jest wykonywana.