Jeden z bliskich krewnych diffenbachia to aglaonema. Czasami nawet się ze sobą mylą. Jego rodzaj składa się z około 50 gatunków, z których jeden z najbardziej popularnych jest zmienny. W tym artykule poznasz jedną z jej odmian - Aglaonoma Maria.
Ta wiecznie zielona roślina jest wspaniałą wysokością krzewu 30-50 cm z ciemnozielonymi liśćmi elipsoidalnymi, wzdłuż której występują srebrne plamki. Przy tym lekkie wtrącenia na blaszki liściowej są nieco mniejsze niż w innych odmianach tego gatunku.
Ten kwiat doskonale nadaje się do uprawy w warunkach pokojowych, ponieważ ze względu na dużą liczbę liści i ich bogaty kolor, może być bezbolesny przez długi czas w sztucznym oświetleniu, a nawet w cieniu.
Blossom Aglaonema Maria w lipcu-sierpniu. Najpierw jest kwiatostan kilku kolb owiniętych w jasnozieloną zasłonę, a następnie powstają pomarańczowo-czerwone owoce.
W grupie odmian Marii Aglaonemia obejmuje również odmiany "Maria Cristina", które rosną nieco wyżej niż zwykle (do 70 cm), a "Maria Anna" z mniejszymi liśćmi.
Aby nie angażować się w reanimację chorej i osłabionej rośliny, powinieneś wiedzieć, jak dbać o Aglaonema Maria.
Przede wszystkim zwróć uwagę na:
Z chorób najczęściej dochodzi do zgnilizny korzeni, które można rozpoznać po żółknięciu liści, a także od szkodników - roztocza czerwonego i przędziorków, wełnowców, wciornastków. Jeśli znajdzie się na kwiatku, będzie musiał zostać przetworzony, aw niektórych przypadkach nawet zmienić glebę.