Zimowe odmiany gruszek
Wielu ogrodników preferuje gruszki odmian zimowych, ponieważ tak przyjemnie jest jeść właśnie zbierane owoce z drzewa pod koniec jesieni, kiedy większość owoców od dawna jest zbierana i spożywana lub wysyłana do kompotów lub dżemu. Charakterystyczną cechą odmian zimowych jest imponujący smak owoców i możliwość długotrwałego przechowywania.
Zimowa gruszka z Kirgistanu
Nazwa odmiany mówi o jej ojczyźnie. To średnio grube drzewo ma rzadką piramidalną koronę i należy do odmian skoroplodny. Większość owoców koncentruje się na szkodnikach kołowych, drzewo jest odporne nie tylko na zimno, ale także na parch, raka bakterii i oparzenia termiczne. Warto zauważyć, że gruszki są doskonale trzymane na gałęziach i nie kruszą się z wyprzedzeniem, zbiory odbywają się na początku października, a przechowywanie zimowych gruszek w chłodzie lodówki może trwać do końca wiosny.
Nauka gruszek Kirgis jest prosta: z reguły są one w przybliżeniu tej samej wielkości, w kształcie jajka lub cytryny, piękne i duże. Podczas zbioru i przechowywania zielono-żółty skórka nabiera złotego koloru, a większość gruszek powinna być jasnoczerwona. Smak owoców tej odmiany różni się cierpkością, miąższ gruszki jest żółty i gruboziarnisty.
Zimowa gruszka Artemowska
Ta odmiana została przywieziona do Donieckich hodowców na ich stanowisku doświadczalnym. Średnie drzewo liściaste wyróżnia się wąską ostrosłupową rzadką koroną, dzięki czemu trzeba okresowo zginać gałęzie, aby stworzyć solidny rdzeń drzewa. Odmiana ma wysoką odporność na zimę, a ponadto mało podatna na uszkodzenia strupa.
Owoce z drzewa tego rodzaju są duże, mają lekko wyboistą powierzchnię, zieloną skórę i zardzewiałe plamy. Następnie, po dojrzeniu, gruszki stają się żółto-zielone, a ich mięso wyróżnia nie tylko biały odcień, ale także wysoki smak i przyjemny aromat. Zbieranie tego odmiany 
w drugiej połowie września, a owoce dojrzewają do stycznia.
Zimowa gruszka Dean
Ta odmiana pochodzi z Belgii, gruszka ta wyróżnia się niezwykłym smakiem z kwaśnością, zieloną barwą owoców z czerwoną "beczką", krótką i grubą łodygą, delikatną miąższem owoców o doskonałym smaku i aromacie.
Zbiór rozpoczyna się wraz z początkiem października, a owoce można przechowywać do początku lata następnego roku, chociaż dojrzewanie kończy się w grudniu.