Oczywiście, istnieje drzewo o nazwie "cedr", oczywiście, prawie każdy wie. Co więcej, wielu prawdopodobnie próbowało pysznych i bardzo zdrowych. Orzechy sosny . Ale gdzie, w jakiej naturalnej strefie rośnie ten cedr, nie każdy może odpowiedzieć. Poprawienie tej małej usterki pomoże naszemu artykułowi.
Botanika naukowcy identyfikują 4 rodzaje cedrów:
Pierwsze dwie odmiany cedru występują najczęściej w górzystych regionach Afryki Północnej, na Cyprze na Cyprze oraz w Himalajach - w Pakistanie, Indiach i Afganistanie. Ponadto cedry libańskie i atlasowe doskonale przyzwyczajają się do południowego wybrzeża Krymu, a także w wielu krajach śródziemnomorskich, gdzie temperatura zimowa nie spada poniżej -25 stopni. A gdzie rośnie cierń syberyjski i dlaczego nie dostał się na listę 4 znanych gatunków naukowych? Chodzi o to, że ściśle mówiąc, cedr syberyjski nie jest cedrem. Mówiąc o cedrze syberyjskim, zwykle oznaczają one syberyjską sosnę cedrową - potężne drzewo, osiągające około czterdziestu metrów wysokości i około dwóch i pół metra obwodu.
Lasy dzikich cedrów w Rosji można znaleźć w Transbaikalia, Syberii i Uralu. Hodowla cedrów w innych regionach również okazała się dość udana. Na przykład syberyjskie cedry posadzone w regionie moskiewskim, leningradzkim i jarosławskim nie tylko z powodzeniem osiadły, ale również regularnie przynoszą owoce. Prawda jest taka, aby poczekać, aż pierwsze zbiory zajmie dość dużo czasu - od czterdziestu do siedemdziesięciu lat w warunkach naturalnych i około dwudziestu pięciu lat, gdy rosną w letnim domku. Cedry syberyjskie osiągają szczyt owocowania w wieku jednej lub dwóchset lat. Przeciętny czas życia tego drzewa wynosi zwykle od trzystu do pięciuset lat.