Zespół Webera należy do zespołów naprzemiennych (są to naprzemienne paraliże lub paraliż krzyżowy) - zespoły neurologiczne, w których porażenie nerwów czaszkowych po stronie ogniska powoduje zaburzenia czuciowe i ruchowe po przeciwnej stronie ciała.
Zespół Webera - przyczyny i obszar urazu
Zespół naprzemienny rozwija się w oparciu o:
- krwotok mózgowy ;
- uderzeń;
- procesy nowotworowe;
- stan zapalny wyściółki mózgu (podstawowe zapalenie opon mózgowych).
W zespole Webera zaburzenia neurologiczne obserwuje się u podstawy śródmózgowia i wpływają na jądra lub korzenie nerwu okoruchowego i szlaki piramidalne (obszar odpowiedzialny za precyzyjną koordynację ruchów, w szczególności odgrywanie dużej roli w chodzeniu pionowym).
Naruszenie po stronie układu wzrokowego obserwuje się po stronie zmiany, zaburzenia motoryczne i wrażliwości obserwuje się po przeciwnej stronie ciała.
Objawy zespołu Webera
W przypadku syndromu Webera zmiany są asymetryczne. Od obserwowanej strony:
- drżenie wieku;
- rozszerzenie źrenic - rozszerzenie źrenicy, niezwiązane z reakcją na światło;
- rozbieżne zezowanie ;
- podwójny obraz w oczach;
- niewyraźne widzenie;
- przesunięcie gałki ocznej do przodu (wystające oko), czasami przesunięte w bok;
- częściowy lub całkowity paraliż powieki, a także wewnętrzne mięśnie oka.
Po przeciwnej stronie można zaobserwować:
- niedowład mięśni twarzy i języka;
- zwiększone napięcie mięśni zginaczy w ramieniu i mięśnie prostowników nogi;
- możliwe drżenie rąk i stóp;
- mimowolne ruchy kończyn;
- zaburzenia zgięć w nadgarstku i odruchów obronnych;
- zaburzenia wrażliwości;
- zjawisko składanego noża - w trakcie biernego przedłużania kończyny podczas badania, najpierw odczuwany jest silny opór, który stopniowo słabnie.